Η κατάρτιση κατευθυντήριων οδηγιών για την άμεση αντιμετώπιση των καρδιολογικών περιστατικών που μπορούν να οδηγήσουν σε θάνατο στους αθλητικούς χώρους, αλλά και η αναδιοργάνωση, η επάνδρωση και εφοδιασμός των ιατρείων που βρίσκονται μέσα σ’ αυτούς με τον απαραίτητο εξοπλισμό αποτελούν τους κύριους πυλώνες για τη μείωση των τραγικών περιστατικών αιφνίδιου θανάτου αθλητών στα γήπεδα, τα οποία την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα ανέρχονται σε 388.
Στο παραπάνω συμπέρασμα κατέληξαν οι καρδιολόγοι της χώρας κατά τη διάρκεια του Πανελληνίου Συνεδρίου της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Καρδιολόγων Ελλάδος, που έγινε στο Βόλο.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε και για τον προαθλητικό καρδιολογικό έλεγχο, ο οποίος είναι απαραίτητος, ώστε να προληφθούν περιστατικά αιφνίδιου θανάτου σε νέους ανθρώπους, αν και αρκετές φορές δεν είναι δυνατή η διάγνωση κάποιων παθολογικών καταστάσεων. Η λήψη πολύ καλού ατομικού και οικογενειακού ιστορικού (συμπτώματα κατά τη διάρκεια της άσκησης, αιφνίδιος καρδιακός θάνατος στην οικογένεια σε ηλικίες κάτω των 40 ετών), ηλεκτροκαρδιογράφημα, υπερηχογράφημα καρδιάς είναι οι αναγκαίες εξετάσεις και, αναλόγως των ευρημάτων, μπορεί να απαιτηθεί δοκιμασία κοπώσεως, holter ρυθμού 24ώρου ή άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις.
Στο μεταξύ κατά τη διάρκεια του συνεδρίου οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν παράλληλα για τις τελευταίες εξελίξεις στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία των καρδιακών παθήσεων. Παρουσιάστηκαν στοιχεία για την αυξημένη επίπτωση της στεφανιαίας νόσου στη σύγχρονη κοινωνία και επισημάνθηκε η ανάγκη για έγκαιρη και όσο το δυνατόν ασφαλέστερη διάγνωση αυτής. Η σύγχρονη καρδιολογία διαθέτει πια αρκετές τεχνικές, όπως η δυναμική υπερηχοκαρδιογραφία, αλλά και γνώσεις για την έγκυρη διάγνωσή της.
Όσον αφορά στην κολπική μαρμαρυγή, η οποία αποτελεί την πιο συχνή αρρυθμία και η κύρια επίπτωσή της είναι η αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, παρουσιάστηκαν στοιχεία για τα νέα αντιπηκτικά φάρμακα δαμπιγκατράνη, ριβαροξαμπάνη και απιξαμπάνη. Τα νέα φάρμακα είναι ιδανικά για ασθενείς στους οποίους έχει αποδειχθεί δύσκολη ή ακατόρθωτη η καλή ρύθμιση του INR με την κλασική αγωγή με βαρφαρίνη, για ασθενείς που δεν έχουν πρόσβαση σε εργαστήριο, όπως οι κάτοικοι απομακρυσμένων περιοχών, και για ασθενείς που με την κλασική αγωγή είχαν αιμορραγία. Επισημάνθηκε δε ότι η λήψη κλινικών αποφάσεων για το είδος της αντιπηκτικής αγωγής καθοδηγείται από τα προσδοκώμενα οφέλη, τους κινδύνους, το κόστος και τις προτιμήσεις του ασθενούς.
