Φούσκωμα, ναυτία, κοιλιακή δυσφορία, πόνος, ερυγές (ρέψιμο), καούρα, κόπωση, αίσθημα κορεσμού με μικρή ποσότητα τροφής, συμπτώματα που, όταν επιμένουν, «μιλάνε» για έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου. Μια νοσηρή οντότητα που στο 90%, περίπου, των περιπτώσεων σημαίνει μόλυνση από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. Pilori). Ένα βακτηρίδιο που, μπορεί να υπάρχει στο μικροβίωμα του στομάχου ή του ανώτερου πεπτικού πολλών ανθρώπων, χωρίς, όμως, να δίνει συμπτώματα ή να οδηγεί σε έλκος σε όλες τις περιπτώσεις. Ωστόσο, τόσο το ελικοβακτηρίδιο όσο και το έλκος καθαυτό σχετίζονται με τον καρκίνο του στομάχου, με μια σχέση όχι επαρκώς «φωτισμένη» ακόμα στις λεπτομέρειές της, αλλά σίγουρα επικίνδυνη για τον άνθρωπο που νοσεί. Έτσι, είτε εξαιτίας των δικών του συμπτωμάτων, είτε γιατί μπορεί να οδηγήσει σε κάτι χειρότερο ή, ακόμα, και να το υποκρύπτει, το έλκος πρέπει να θεραπεύεται. Και, στις μέρες μας, θεραπεύεται απολύτως. Όπως πάντα, το πρώτο βήμα σε αυτή τη θεραπεία είναι η σωστή ενημέρωση, εξηγεί ο Δρ. Ιωάννης Κοζαδίνος, Διευθυντής Γενικός Χειρουργός στο Metropolitan Hospital, ο οποίος μας συμβουλεύει για όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για το έλκος:
Τι είναι το έλκος;
Έλκος είναι στην ουσία μια «πληγή» στην εσωτερική επιφάνεια του στομάχου ή της συνέχειάς του, του δωδεκαδακτύλου.
Αιτιολογία
Λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλκοόλ και κάπνισμα, στρες, πιθανώς κάποια γενετική προδιάθεση είναι παράγοντες που προδιαθέτουν στην εμφάνιση έλκους.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Συνήθως οι ασθενείς επισκέπτονται το γιατρό λόγω επιγαστρικού καύσου και επεισοδίων επιγαστραλγίας. Στην περίπτωση του δωδεκαδακτυλικού έλκους η επιγαστραλγία παρέρχεται με τη λήψη τροφής, ενώ, αν πρόκειται για γαστρικό έλκος, η λήψη τροφής επιδεινώνει την επιγαστραλγία. Και στις δυο περιπτώσεις ο πόνος υποχωρεί με λήψη αντιόξινων φαρμάκων (ευρέως πια χρησιμοποιούμενα), ενώ μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και ενίοτε ήπια απώλεια βάρους.
Πώς τίθεται η διάγνωση
Η πιο ειδική και ευαίσθητη διαγνωστική εξέταση σήμερα είναι η ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού. Αυτή προσφέρει το πλεονέκτημα της λήψης βιοψιών για τον αποκλεισμό της κακοήθειας αλλά και τη δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης επί ύπαρξης επιπλοκών (π.χ. δυνατότητα αιμόστασης στην αιμορραγία του πεπτικού έλκους).
Μετά την ανεύρεση του πεπτικού έλκους θα πρέπει πάντα να γίνεται έλεγχος για λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού τονίζει ο Δρ. Κοζαδίνος.
NEWSLETTER
Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα.
Πιο ειδικές εξετάσεις (π.χ. μέτρηση γαστρίνης, αξονική τομογραφία), μπορεί να είναι απαραίτητες σε κάποιες περιπτώσεις που εγείρουν στο γιατρό υποψία για άλλη νόσο που συνοδεύεται από έλκη. Είναι πολύ σημαντικό, όταν διαγιγνώσκεται ένα έλκος στομάχου να αποκλείεται η πιθανότητα κακοήθειας. Και αυτό, δεδομένου ότι και ένας καρκίνος μπορεί να έχει ελκωτική μορφή, είναι σε πολλές περιπτώσεις δύσκολο έως και αδύνατο. Κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καλοήθους έλκους του στομάχου, όπως η τοπογραφία του, η ύπαρξη ομαλών πτυχών, ακτινοειδώς διαμορφωμένων, εφόσον αναγνωριστούν κατά την ενδοσκόπηση θέτουν την υπόνοια της καλοήθειας.
Επίσης η τάση επούλωσης με φαρμακευτική αγωγή είναι χαρακτηριστική στα καλοήθη έλκη.
Τονίζεται όμως η σημασία της λήψης πολλαπλών βιοψιών για τον αποκλεισμό κακοήθειας.
Το γαστρικό έλκος σήμερα αντιμετωπίζεται με χρήση φαρμάκων και προσαρμοσμένες διατροφικές συνήθειες.
Χειρουργική επέμβαση κρίνεται απαραίτητη στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- αποτυχία της συντηρητικής αγωγής (μετά από τουλάχιστον 8 εβδομάδες θεραπείας)
- υποτροπή του έλκους κατά τη διάρκεια συντηρητικής αγωγής ή εντός 2 ετών
- αδυναμία να αποκλειστεί η κακοήθεια
- εμφάνιση επιπλοκών (π.χ. διάτρηση, αιμορραγία, απόφραξη, κακοήθης εξαλλαγή).
«Οι επεμβάσεις που σήμερα χρησιμοποιούνται πιο συχνά στη χειρουργική αντιμετώπιση του πεπτικού έλκους βασίζονται στη βαγοτομή. Βαγοτομή ονομάζεται η διατομή των κλάδων ενός νεύρου του στομάχου (πνευμονογαστρικού) που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση έκκρισης γαστρικού οξέος. Έτσι το έλκος επουλώνεται. Η επέμβαση συνοδεύεται πάντα από μια παροχετευτική του στομάχου επέμβαση, καθώς το διατμηθέν νεύρο είναι υπεύθυνο για το φυσιολογικό άδειασμα του στομάχου και την προώθηση της τροφής πιο περιφερικά στο δωδεκαδάκτυλο και το έντερο», καταλήγει ο Δρ. Κοζαδίνος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Δρ. Ιωάννης Κοζαδίνος γεννήθηκε στην Κύθνο και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Ιούνιο του 1979.
Ειδικεύτηκε στην Γενική Χειρουργική και την Αγγειοχειρουργική στην Α’ Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Λαϊκό Νοσοκομείο με καθηγητή τον αείμνηστο Παναγιώτη Χρυσοσπάθη και στη συνέχεια τον Παναγιώτη Μπάλα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εκτός από τις υποχρεώσεις του στο κλινικό έργο, ασχολήθηκε με την έρευνα και την πειραματική εργασία της ως άνω κλινικής, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Ιωάννη Μπράμη, καθώς και με το εκπαιδευτικό έργο των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής Αθηνών ως συνεργάτης.
Ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή με τίτλο: «Η οπισθογαστρική τοποθέτηση του αγγειακού μίσχου εις τας οισοφαγο-κολοπλαστικάς» και έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών με άριστα.
Το 1983 – 84 του απενειμήθη το βραβείο απο την Ελληνική Αγγειοχειρουργική Εταιρεία για την ειδική συνεισφορά του στη διδασκαλία μεταπτυχιακών φοιτητών στην αγγειολογία και την αγγειοχειρουργική.Το 1985 ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή με θέμα «Η σημασία της οπισθογαστρικής τοποθέτησης του αγγειακού μίσχου του αριστερού κόλου εις τας οισοφαγοπλαστικάς».Απο το 1989 έως το 1995 εργάστηκε στην 1η Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αλεξανδρούπολης ως συνεργάτης του αείμνηστου καθηγητή Κωνσταντίνου Μανωλά, και ασχολήθηκε τόσο με την διδασκαλία του μαθήματος της αγγειολογίας/αγγειοχειρουργικής στους εκεί φοιτητές, όσο και με το αντικείμενο της αγγειοχειρουργικής σε επίπεδο τακτικών και επείγοντων ιατρείων και την πραγματοποίηση αγγειοχειρουργικών επεμβάσεων.
Από το 2009 μέχρι σήμερα πραγματοποειεί επεμβάσεις Ρομποτικής χειρουργικής, όπου πλέον διατελεί διευθυντής της Α΄ Ρομποτικής χειρουργικης κλινικής στο νοσοκομείο METROPOLITAN.
