Η ιδιωτική ασφάλιση υγείας αναπτύχθηκε στην Ελλάδα ως απάντηση σε μία ανάγκη των πολιτών. Η ανάγκη αυτή προκύπτει λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων και γενικά των αδυναμιών του ΕΣΥ στον τομέα της δευτεροβάθμιας περίθαλψης, οι οποίες διευρύνθηκαν στην προσπάθεια μείωσης των ελλειμμάτων των Ταμείων τα τρία τελευταία χρόνια. Ενδεχόμενη κατάργηση της συμμετοχής του Δημοσίου στο κόστος νοσηλείας σε ιδιωτική κλινική για τους ιδιωτικά ασφαλισμένους θα είχε ολέθρια αποτελέσματα για τους πολίτες και το Κράτος.
Σε σχέση με τις σχετικές εξαγγελίες του Υπουργού Υγείας, παράγοντες της ασφαλιστικής αγοράς αντιτάσσουν τα εξής:
- Είναι τουλάχιστον αμφίβολης νομιμότητας η άρνηση συμμετοχής του Δημόσιου Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης όταν ο πολίτης καταβάλει τις ασφαλιστικές του εισφορές.
- Η υιοθέτηση του μέτρου θα είχε ευρύτερες επιπτώσεις στο σύνολο του πληθυσμού δημιουργώντας προσκόμματα στην πρόσβαση στο κοινωνικό αγαθό της υγείας. Πρόκειται άρα για ένα αντιλαϊκό στην πραγματικότητα μέτρο. Με την άρνηση στον πολίτη της κάλυψης μέρους της νοσηλείας του σε ιδιωτική κλινική από την κοινωνική του ασφάλιση (ενώ φυσικά συνεχίζει να χρηματοδοτεί τον ΕΟΠΥΥ), τον στρέφει ουσιαστικά προς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, αυξάνοντας τα ήδη σημαντικά προβλήματα που υπάρχουν (ουρές αναμονής, ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, ανεπάρκεια υποδομών κ.λπ.). Η επιβάρυνση των νοσοκομείων του ΕΣΥ επηρεάζει το σύνολο των πολιτών στην έγκαιρη προσβασιμότητα στις υπηρεσίες υγείας αλλά και στην ποιότητα της περίθαλψης γενικά.
- Η κατάργηση της συμμετοχής του Δημοσίου στο κόστος νοσηλείας σε ιδιωτική κλινική για τους ιδιωτικά ασφαλισμένους θα οδηγούσε σε αύξηση (και σε καμία περίπτωση μείωση) των λειτουργικών εξόδων του ΕΣΥ λόγω της πρόσθετης επιβάρυνσης.
- Οι πολίτες με ιδιωτική ασφάλιση υγείας υπολογίζονται στο 10% περίπου του πληθυσμού, ανήκουν κυρίως στη μεσαία τάξη και στην πλειοψηφία τους δεν ανήκουν στους «έχοντες». Αντίθετα, λόγω της οικονομικής συγκυρίας, με ιδιαίτερη δυσκολία προσπαθούν να κρατήσουν τα προγράμματά τους για να διασφαλίσουν ότι όταν χρειαστεί θα εισαχθούν έγκαιρα στο νοσοκομεία και θα έχουν πρόσβαση σε σύγχρονη ιατρική τεχνολογία με αξιοπρεπείς συνθήκες νοσηλείας.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σε αυτούς περιλαμβάνονται ασφαλισμένοι με ομαδικά προγράμματα (750.000 πολίτες με στοιχεία 2013), που δεν αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου το κόστος της ασφάλισης, καθώς αυτό χρηματοδοτείται ή συγχρηματοδοτείται από τον εργοδότη ως κοινωνική παροχή προς τους εργαζόμενους. Στα προγράμματα αυτά ως επί το πλείστον καλύπτονται όλοι οι απασχολούμενοι της επιχείρησης, ανεξαρτήτως βαθμίδας και θέσης.
- Το μέτρο θα οδηγούσε σε αναπόφευκτη αύξηση ασφαλίστρων στον κλάδο ασφάλισης υγείας με αποτέλεσμα να καταστεί ακριβότερη και άρα προσιτή σε λιγότερους πολίτες. Το γεγονός αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την συρρίκνωση της ασφαλιστικής δραστηριότητας με αρνητικές συνέπειες στα φορολογικά έσοδα Κράτους, στις επενδύσεις του ασφαλιστικού κλάδου και την απασχόληση.
- Η ασφαλιστική αγορά τα τελευταία χρόνια στηριζόμενη στο σημερινό χαρακτήρα της Ιδιωτικής Ασφάλισης, έφτιαξε προϊόντα χαμηλού κόστους, προσανατολιζόμενα στην κάλυψη των εξόδων νοσηλείας που δεν καλύπτονται από το Σ.Κ.Α.
- Το μέτρο θα πλήξει ιδιαίτερα τους ασφαλισμένους που καλύπτονται από προγράμματα συνεργασίας Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων και Ασφαλιστικών Εταιριών.
