Τελικά τι θα γίνει με της «ηλικιακές» αυξήσεις των ετησίων ασφαλίστρων στα ατομικά προγράμματα που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας?
Θα βάλουν μυαλό οι Διοικούντες τις Ασφαλιστικές Εταιρίες (CEO, Δ/ντές Πωλήσεων & Marketing), αλλά και η ΕΑΕΕ και οι αντίστοιχοι Υπεύθυνοι Αναλογιστές όλων των ασφαλιστικών εταιριών και θα συμφωνήσουν με την ΔΕΙΑ και τα αρμόδια Υπουργεία σε έναν κοινό για όλες τις ασφαλιστικές Εταιρίες Πίνακα «ηλικιακών» αυξήσεων, έτσι ώστε να μην ανταγωνίζονται μεταξύ τους και σε αυτό το σημείο?
Το γιατί επιμένω τα τελευταία χρόνια να ασχολούμαι με το συγκεκριμένο θέμα οφείλεται αποκλειστικά και μόνο :
- Στην άποψη που έχουν σχεδόν όλοι οι ήδη ασφαλισμένοι των Ασφαλιστικών Εταιριών, (ανεξάρτητα αν είναι ή όχι ασφαλισμένοι με κάποιο πρόγραμμα που καλύπτει τις δαπάνες νοσηλείας τους), ότι όλες οι τοπικές ασφαλιστικές εταιρίες κάνουν τα αδύνατα – δυνατά για να απαλλαγούν από εκείνους τους ασφαλισμένους τους που έχουν υπερβεί μια μεγάλη ηλικία (π.χ. των 70 ή 75 ή 80 ετών) και εξακολουθούν παραμένουν ασφαλισμένοι με κάποιο πρόγραμμα που καλύπτει τις δαπάνες της νοσηλείας τους.
- Στο ότι όλοι οι ανεξάρτητοι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές πιστεύουν ακριβώς το ίδιο, όχι μόνο για τους ήδη πελάτες τους, αλλά (και το κυριότερο) για τους πιθανούς νέους τους πελάτες.
Όλα αυτά τα χρόνια που μεταξύ άλλων, ασχολούμαι με το συγκεκριμένο θέμα/πρόβλημα, έχω καταλήξει στα παρακάτω πρακτικά συμπεράσματα, τα οποία δεν επηρεάζουν της Ασφαλιστικές Εταιρίες από τις υποχρεώσεις τους έναντι του Solvency II και από την εφαρμογή των IFRS17 από 01/01/2023, βασίζονται περισσότερο σε εμπορική λογική/πρακτική παρά σε ενδελεχή αναλογιστική ανάλυση των δεδομένων (Data) καθεμίας Ασφαλιστικής Εταιρίας ή ενός Ομίλου τοπικών Ιδιωτικών Κλινικών και ενδέχεται να βελτιώσουν το ήδη δυσάρεστο κλίμα της τοπικής μας αγοράς σε βάρος τους:
α. Η διαμόρφωση του «ασφαλίστρου κινδύνου» (Risk Premium) και κατ’ επέκταση του αντιστοίχου «εμπορικού ασφαλίστρου» (Gross Premium) στην ηλικία μηδέν (0) ανά Ασφαλιστική Εταιρία, οφείλει να λαμβάνει υπόψη κάθε χρόνο/λογιστικό έτος, τόσο τους Όρους & τις ιδιαιτερότητες (π.χ. Πίνακες Παροχών) καθενός ατομικού της ασφαλιστικού προγράμματος, το οποίο καλύπτει δαπάνες νοσηλείας, όσο και τα αποτελέσματά του όσον αφορά τα αντίστοιχα Claim Ratios (Net, Gross ή Combined).
β. Η πρώτη «ηλικιακή» αύξηση ασφαλίστρων οφείλει να είναι πολύ μικρή (π.χ. 0,5%) και να ισχύσει από την ηλικία των 5 ετών (όποιος διαβάσει όλη μου την πρόταση, θα καταλάβει το «γιατί» από μια τόσο μικρή ηλικία!).
γ. Η αμέσως επόμενή της οφείλει να είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από την προηγούμενη (π.χ. 0,75 %) και να ισχύσει από την ηλικία των 10 ετών.
δ. Η αμέσως επόμενή της οφείλει και αυτή να είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από την προηγούμενη (π.χ. 1 %) και να ισχύσει από την ηλικία των 15 ετών.
ε. Η αμέσως επόμενή της οφείλει και αυτή να είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από την προηγούμενη (π.χ. 1,25 %) και να ισχύσει από την ηλικία των 20 ετών.
ζ. Η αμέσως επόμενή της οφείλει και αυτή να είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από την προηγούμενη (π.χ. 1,50 %) και να ισχύσει από την ηλικία των 30 ετών.
η. Μετά την ηλικία των 30 ετών όλες οι επόμενες ηλικιακές αυξήσεις οφείλουν να γίνονται κάθε χρόνο, με ετήσια αύξηση σχεδόν γραμμική και το πολύ μέχρι την ηλικία των 80 ετών.
θ. Μετά την ηλικία των 80 ετών δεν θα πρέπει να γίνονται «ηλικιακές» αυξήσεις στα ετήσια ασφάλιστρα που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας, για καθαρά εμπορικούς λόγους, είτε αυτά είναι ισόβιας διάρκειας ισχύος, είτε είναι ετησίως ανανεούμενα.
ι. Το πηλίκο της διαίρεσης των ετησίων ασφαλίστρων της ηλικίας των 80 ετών σε σχέση με εκείνο της ηλικίας μέχρι 5 ετών, οφείλει να είναι ίσο με τον αριθμό 7 ± μια μονάδα.
Εξυπακούεται ότι οι παραπάνω προτεινόμενες & κοινές για όλες τις ασφαλιστικές εταιρίες «ηλικιακές» αυξήσεις των μικτών (gross) ετησίων ασφαλίστρων θα προσαυξάνονται κάθε χρόνο/λογιστικό έτος βάσει του «ιατρικού πληθωρισμού» που υφίστανται όλα τα αντίστοιχα ασφαλιστικά τους προγράμματα (ατομικά & Ομαδικά) και βάσει των Claim Ratios (Net, Gross ή Combined) που θα έχει καθένα ξεχωριστά από τα προγράμματα που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας.
Με εκτίμηση
Γιάννης Περιστέρης
ΥΓ Τον επόμενο λόγο για να κατανοήσουν τα παραπάνω αναφερόμενα τον έχουν πρώτα οι Υπεύθυνοι Αναλογιστές των Ασφαλιστικών Εταιριών και στη συνέχεια όλοι οι άλλοι (Διοικούντες τις Ασφαλιστικές Εταιρίες, ΕΑΕΕ, ΔΕΙΑ, Νομοθέτης και Υπουργείο Υγείας).
Βιογραφικό Γιάννη Περιστέρη
Ανωτάτη Εκπαίδευση
BSc στα Μαθηματικά, από το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1972).
BSc (Honors) στην Αναλογιστική Επιστήμη, από το City University of London (1978).
Επαγγελματική Εμπειρία στην Ασφαλιστική Βιομηχανία
3ος 2014 – σήμερα: South Eastern Insurance Broker, ως Σύμβουλος Αναλογιστής.
3ος 2018 – 4ος 2019: PrimaryLink Insurance Broker, ως Σύμβουλος Αναλογιστής.
11ος 2017 – 5ος 2018: Eurolife FFH (πρώην ERB) Insurance Company, ως Σύμβουλος Αναλογιστής στις Πωλήσεις.
11ος 2008 – 2ος 2014: La Vie Health Insurance Company, ως Σύμβουλος Διοίκησης (2008 – 2011), ως Υπεύθυνος Διοίκησης (2011 – 2014).
3ος 2005 – 10ος 2008: Alpha Insurance Company, η οποία στη συνέχεια εξαγοράστηκε από την Γαλλική Ασφαλιστική Εταιρία ΑΧΑ, ως Διευθυντής Ζωής και Υπεύθυνος Αναλογιστής.
9ος 1991 – 3ος 2005: Greek Branch of Allianz Life Insurance, ως Διευθυντής Ζωής και Υπεύθυνος Αναλογιστής.
1ος 1973 – 8ος 1991: Ethniki Insurance Company, αρχικά ως υπάλληλος στη Διεύθυνση Αναλογισμού (1973 – 1982) και στη συνέχεια (1982 – 1991) ως Υπεύθυνος του Τομέα Ανάπτυξης των Πωλήσεων Ασφαλειών Προσώπων, με κυριότερο έργο τη δημιουργία και επίβλεψη του ανθρώπινου δυναμικού Agency («διαμεσολαβούντες», αποκλειστικά συνδεδεμένοι με την ΑΕΕΓΑ Η ΕΘΝΙΚΗ).
Λοιπές Δραστηριότητες
Πλήρες μέλος της Ένωσης Αναλογιστών Ελλάδος (FHAS) (https://www.actuaries.org.gr/), από την ημερομηνία ίδρυσής της (1979).
Σχολιασμός επίκαιρων θεμάτων σημαντικού ασφαλιστικού ενδιαφέροντος.
