Ελισάβετ Γρουζή «Εθελοντική προσφορά αίματος: Πρόκληση εν μέσω πανδημίας»

Η Αιμοδοσία αποτελεί βασική συνιστώσα των σύγχρονων συστημάτων υγείας παγκοσμίως, δεδομένου ότι η μετάγγιση αίματος είναι ανθρωποσωτήρια ιατρική πράξη και συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση και υποστήριξη πολλών κλινικών καταστάσεων. Όπως μας εξηγεί η κα Ελισάβετ Γρουζή, MD, PhD, Αιματολόγος, Συντονίστρια Διευθύντρια Αιμοδοσίας στο Ογκολογικό Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» & Πρόεδρος του Ιδρύματος της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας, το αίμα και τα συστατικά του έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, γι’ αυτό και για να υπάρχει επάρκεια τα αποθέματα θα πρέπει να ανανεώνονται στις Υπηρεσίες Αιμοδοσίας.

«Χρειαζόμαστε αίμα και προϊόντα αίματος καθημερινά για να υποστηρίξουμε ασθενείς με κακοήθη νοσήματα, άτομα με αιμοσφαιρινοπάθειες, νέες μητέρες και νεογνά, ασθενείς με άλλα νοσήματα του αίματος, ασθενείς που υποβάλλονται σε μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις, ασθενείς που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων ή συμπαγών οργάνων, πολυτραυματίες κ.α.» επισημαίνει η γιατρός αναλύοντας μας τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η αιμοδοσία εν μέσω πανδημίας και κάνοντας έκκληση στον κόσμο να προσφέρει αυτό το πολύτιμο για τη ζωή δώρο.

– Ποιες είναι οι ετήσιες ανάγκες της χώρας μας σε αίμα και πως καλύπτονται αυτές;

Οι ετήσιες ανάγκες της χώρας μας σε αίμα ανέρχονται περίπου σε 600.000 μονάδες ολικού αίματος, οι οποίες θα πρέπει σχεδόν στο σύνολό τους να διαχωρίζονται στα επιμέρους συστατικά του (ερυθρά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια και πλάσμα) που αποτελούν πολύτιμα θεραπευτικά μέσα και μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε τρεις ασθενείς. Το κάθε ένα από αυτά τοποθετείται σε ξεχωριστό ασκό καλύπτοντας έτσι διαφορετικές θεραπευτικές ανάγκες ασθενών. Πρέπει να πούμε εδώ ότι η Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και σημαντικό αριθμό ατόμων με Μεσογειακή Αναιμία, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένες ανάγκες για μεταγγίσεις ιδιαίτερα συμπυκνωμένων ερυθρών που είναι και το βασικό παράγωγο του ολικού αίματος. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα τέτοιο απόθεμα για να καλύψει τις τυχόν επείγουσες ανάγκες που μπορεί να προκύψουν, καθώς και τις προγραμματισμένες μεταγγίσεις των ατόμων με αιμοσφαιρινοπάθειες. Το αίμα το λαμβάνουμε από τους αιμοδότες. Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, στον Καναδά, την Αμερική, την Αυστραλία αλλά και σε κάποιες χώρες της Ασίας οι αιμοδότες είναι συστηματικοί εθελοντές, δηλαδή αιμοδοτούν 2-3 φορές το χρόνο χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη. Έτσι όλες οι ανάγκες σε αίμα και παράγωγά του καλύπτονται από εθελοντικό αίμα. Εμείς συχνά αναγκαζόμαστε να ζητάμε να αιμοδοτήσει το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον των ασθενών. Παρά τις συστηματικές προσπάθειες που γίνονται από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (Ε.ΚΕ.Α.) τα τελευταία χρόνια για την ανάπτυξη της Εθελοντικής Αιμοδοσίας και των στοχευμένων δράσεων για προσέλκυση νέων αιμοδοτών, το ποσοστό του αίματος που προσφέρεται από συστηματικούς εθελοντές αιμοδότες δεν ξεπερνά το 60-62%. Το υπόλοιπο καλύπτεται από αιμοδότες του συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος των ασθενών οι οποίοι με την κατάλληλη ενημέρωση θα μπορούσαν να γίνουν τακτικοί εθελοντές αιμοδότες. Αντίθετα στην Ευρώπη σχεδόν το 100% του μεταγγιζόμενου αίματος προέρχεται από την Εθελοντική Αιμοδοσία. Ακόμη, σύμφωνα με πολύ πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) 79 χώρες παγκοσμίως συλλέγουν πάνω από το 90% του μεταγγιζόμενου αίματος από τακτικούς εθελοντές αιμοδότες.

– Θεωρείτε ότι υπάρχει έλλειψη αίματος στην Ελλάδα;

Δεν θα το διατύπωνα ακριβώς έτσι. Θα έλεγα ότι έχουμε παροδικές ελλείψεις διαθέσιμου αίματος, αφού στο τέλος καταφέρνουμε να συγκεντρώσουμε τις απαιτούμενες μονάδες χωρίς να διακινδυνεύσουμε την ασφάλεια των ασθενών. Μάλιστα η Ελλάδα είναι μεταξύ των πρώτων χωρών της Ευρώπης σε αριθμό αιμοδοτήσεων σε αναλογία πληθυσμού. Θα έλεγα λοιπόν, ότι υπάρχει περιορισμένη διαθεσιμότητα ή ελαττωμένα αποθέματα τη στιγμή που μας χρειάζονται. Το γεγονός αυτό επιβαρύνει ψυχολογικά τους ασθενείς και το περιβάλλον τους, δημιουργεί αυξημένο εργασιακό άγχος στο προσωπικό των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας, και έχει ως αποτέλεσμα καθυστέρηση κάποιων μεταγγίσεων ή χειρουργείων. Αυτό είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο οφείλουμε να εξαλείψουμε ή τουλάχιστον να περιορίσουμε στο ελάχιστον.

Η επάρκεια του αίματος δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Και αυτό γιατί το αίμα είναι ένας ζωντανός ιστός με περιορισμένη διάρκεια ζωής. Μέχρι σήμερα δεν είναι δυνατόν να παρασκευασθεί τεχνητά, ενώ δεν μπορεί να υποκατασταθεί από κανένα φάρμακο ή χημική ουσία. Προσφέρεται αποκλειστικά δωρεάν από υγιείς Εθελοντές Αιμοδότες. Ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά πολύτιμο, δεδομένου ότι εάν τα αποθέματα αίματος στις Υπηρεσίες Αιμοδοσίας δεν ανανεώνονται διαρκώς με τη συστηματική αιμοδοσία, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει επάρκεια. Παραδοσιακά σε περιόδους μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα ή του καλοκαιριού παρατηρείται μείωση των αποθεμάτων του αίματος στις αιμοδοσίες και αυτό γιατί κατά τις μέρες αυτές λόγω της χαλάρωσης που επικρατεί ο κόσμος δεν αιμοδοτεί. Φέτος το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο και παρατείνεται λόγω της πανδημίας COVID-19.

Γι’ αυτό και πρέπει οι προσπάθειες όλων μας να στρέφονται προς την προσέλκυση και διατήρηση των Εθελοντών Αιμοδοτών. Με την Εθελοντική Αιμοδοσία έχουμε πιο ασφαλές και άμεσα διαθέσιμο αίμα. Άλλωστε ποιος από εμάς μπορεί να είναι βέβαιος ότι δεν θα χρειασθεί αίμα σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής, της δικής του ή των αγαπημένων του; Ακόμη τι γίνεται όταν οι συγγενείς και φίλοι βρίσκονται σε διακοπές; Είναι προφανές ότι προσφορά αίματος μόνο σε έκτακτη ανάγκη συγγενούς ή φίλου, δεν αποτελεί λύση. Αντίθετα η εθελοντική και συστηματική προσφορά αίματος από συνειδητοποιημένους Εθελοντές Αιμοδότες, θα μας απαλλάξει από το άγχος της εξεύρεσής του. Ως εκ τούτου για να γίνει η χώρα μας αυτάρκης σε εθελοντικό αίμα απαιτείται συστράτευση των Εθνικών Αρμόδιων Αρχών, των Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών και των Υπεύθυνων Πολιτών, προς την κατεύθυνση αυτήν. Όπως προανέφερα το Ε.ΚΕ.Α. κάνει μια συστηματική προσπάθεια τα τελευταία χρόνια που προσπαθούμε να στηρίξουμε όλοι οι άνθρωποι της Αιμοδοσίας παρά τις δυσκολίες.

– Εξηγείστε μας πως επηρέασε η πανδημία COVID-19 την επάρκεια του αίματος και πως συνεχίζει να την επηρεάζει;

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η πανδημία COVID-19 είχε και έχει βαθιά επίδραση στα συστήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης και της Αιμοδοσίας, επηρεάζοντας σημαντικά τα αποθέματα αίματος και δημιουργώντας προβληματισμό αναφορικά με την ασφάλεια αιμοδοτών και ασθενών. Μείωση των αποθεμάτων αίματος τουλάχιστον κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος παρατηρήθηκε στις περισσότερες χώρες. Η μείωση αυτή οφείλεται στη μειωμένη προσέλευση των αιμοδοτών αφενός λόγω των επιβληθέντων περιορισμών στις μετακινήσεις κατά τις περιόδους των lock- down και αφετέρου στον δικαιολογημένο φόβο των πολιτών να πλησιάσουν τα νοσοκομεία τόσο στο πρώτο κύμα όσο και στο δεύτερο και τρίτο κύμα που περνάμε τώρα. Βεβαίως η σύσταση για τον περιορισμό των μετακινήσεων και η κοινωνική αποστασιοποίηση υπήρχε και υπάρχει από όλους τους παγκόσμιους και εθνικούς φορείς υγείας (ΠΟΥ, ECDC, ΕΟΔΥ, Υπουργείο Υγείας) για τον περιορισμό της εξάπλωσης της επιδημίας.

Το γεγονός αυτό οδήγησε στη λήψη μέτρων από τους υπεύθυνους φορείς προκειμένου να μην τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια και η επάρκεια του αίματος από την αρχή της πανδημίας. Τα μέτρα αυτά τα οποία βασίζονται στις συστάσεις των διεθνών επιστημονικών οργανισμών και ενώσεων προσαρμόσαμε στην δική μας πραγματικότητα, και εξακολουθούμε να τα εφαρμόζουμε και σήμερα. Αυτά είχαν και έχουν ως πρώτη προτεραιότητα την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των αιμοδοτών, των ασθενών και του προσωπικού των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας. Συγκεκριμένα σχεδιάστηκαν για να παρέχουν το υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας ως προς τον έλεγχο μετάδοσης των λοιμώξεων, και περιλαμβάνουν:

• Πρακτικές φυσικής απόστασης μεταξύ αιμοδοτών, επίπλων και εξοπλισμού,
• Αυστηρή τήρηση κανόνων αντισηψίας,
• Αύξηση της συχνότητας καθαρισμού για όλες τις επιφάνειες, εξοπλισμό, τουαλέτες και κοινόχρηστους χώρους,
• Χρήση απλής χειρουργικής μάσκας
• Ενθάρρυνση αιμοδοσίας με ραντεβού, και όπου αυτό ήταν δυνατόν είσοδος των αιμοδοτών από διαφορετική είσοδο
• Προσπάθεια διοργάνωσης αιμοδοσιών σε ανοικτούς χώρους
• Αποκλεισμός αιμοδοτών 28 ημέρες μετά από πιθανή επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα, ή μετά από επιστροφή τους από χώρες με συνεχιζόμενη μετάδοση του ιού, και
• Έμφαση για ενημέρωση της Αιμοδοσίας από τον αιμοδότη που αιμοδότησε στην περίπτωση που εμφανίσει συμπτώματα έως και 14 μετά τη αιμοδότηση.

Στην περίοδο τόσο του πρώτου lock down όσο και στη συνέχεια τόσο στη χώρα μας όσο και στις άλλες χώρες η αιμοδοσία θεωρήθηκε απαραίτητη δραστηριότητα από τις κυβερνητικές αρχές, και τα άτομα επιτρέπεται να κυκλοφορούν εάν πρόκειται να αιμοδοτήσουν και για να βοηθήσουν τους ασθενείς που έχουν ανάγκη. Μάλιστα στο τελευταίο έντυπο μετακίνησης των πολιτών, η μετακίνηση 1 περιλαμβάνει και την αιμοδοσία.

Αναφορικά τώρα με την ασφάλεια των αιμοδοτών και την πιθανότητα μετάδοσης της COVID-19 θα ήθελα να τονίσω ότι μετά από την εμπειρία που αποκτήσαμε τα νοσοκομεία δεν είναι χώροι που μεταδίδεται εύκολα ο κορωνοϊός ακριβώς λόγω των μέτρων που λαμβάνονται, γι’ αυτό και οι αιμοδότες δεν θα πρέπει να φοβούνται να έρθουν να δώσουν αίμα. Η αιμοδοσία ήταν και παραμένει ασφαλής. Οι Νοσοκομειακές Υπηρεσίες προσαρμόσθηκαν στις νέες συνθήκες, εφαρμόζουν τους κανόνες ατομικής προστασίας και εντείνουν την προσπάθεια για διοργάνωση εξορμήσεων σε χώρους εκτός νοσοκομείων. Επιπλέον είναι διαθέσιμη η σταθερή αίθουσα αιμοληψιών του Ε.ΚΕ.Α. στο Αιγάλεω στην οποία μπορεί να προσέρχονται αιμοδότες που δεν μπορούν να πάνε στα νοσοκομεία ή θέλουν να τα αποφύγουν. Οι Σύλλογοι Εθελοντών Αιμοδοτών κινητοποιούνται, και όχι μόνον προσπαθούν να διοργανώσουν αιμοδοσίες αλλά και ενημερώνουν τους εθελοντές για τα μέτρα που πρέπει να τηρούνται για την ασφάλεια αιμοδοτών και ασθενών.

– Θεωρείτε λοιπόν ότι στην παρούσα φάση οι ανάγκες για μετάγγιση καλύπτονται επαρκώς;

Όπως ανέφερα και προηγουμένως δυστυχώς το τελευταίο διάστημα υπάρχει πολύ μειωμένη προσέλευση αιμοδοτών σε όλες τις Υπηρεσίες Αιμοδοσίας. Παρά τις προσπάθειες του Ε.ΚΕ.Α. για διοργάνωση εξορμήσεων εκτός νοσοκομείων το πρόβλημα παραμένει. Κατά την περίοδο του πρώτου lockdown (Μάρτιος-Απρίλιος 2020) η κατάσταση αντιμετωπίσθηκε αποτελεσματικότερα με κοινές δράσεις που συμμετείχαν το Ε.ΚΕ.Α., η Περιφέρεια Αττικής, το Συντονιστικό Κέντρο Αιμοεπαγρύπνησης και Επιτήρησης Μεταγγίσεων του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΣΚΑΕΜ/ΕΟΔΥ), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων

Εθελοντών Αιμοδοτών (ΠΟΣΕΑ) και το «Όλοι Μαζί Μπορούμε», σε συνεργασία με Δήμους, Φορείς και Συλλόγους. Στην παρούσα φάση όμως το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξύ, ενώ οι ανάγκες για μετάγγιση αυξημένες και διαρκείς. Προϋπάρχουν της πανδημίας, δεν σταματούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας και θα υπάρχουν και μετά την πανδημία! Οι ασθενείς με COVID-19 δεν εμφανίζουν αυξημένες ανάγκες μεταγγίσεων αίματος και παραγώγων του και ως εκ τούτου η πανδημία αυτή καθ’ εαυτή δεν αύξησε τη χρήση του αίματος. Όμως χρειαζόμαστε αίμα και προϊόντα αίματος καθημερινά για να υποστηρίξουμε ασθενείς με κακοήθη νοσήματα, άτομα με αιμοσφαιρινοπάθειες, νέες μητέρες και νεογνά, ασθενείς με άλλα νοσήματα του αίματος, ασθενείς που υποβάλλονται σε μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις, ασθενείς που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων ή συμπαγών οργάνων, πολυτραυματίες, κα.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι γενικότερα σε περιόδους κρίσεων ή καταστροφών, τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες, έχει παρατηρηθεί αυξημένη προσέλευση του κόσμου για αιμοδοσία, καθώς και αυξημένο ποσοστό αιμοδοτών πρώτης φοράς, νέων αιμοδοτών δηλαδή. Αντίθετα στην πανδημία η αντίδραση είναι διαφορετική, παρατηρείται μειωμένη προσέλευση, κυρίως λόγω φόβου της μετάδοσης της νόσου δεδομένου ότι προκαλείται από έναν εξαιρετικά μεταδοτικό αναπνευστικό ιό με μεγάλο χρόνο επώασης.

– Ο SARs-CoV-2 μπορεί να μεταδοθεί με τη μετάγγιση;

Μέχρι σήμερα δεν έχει καταγραφεί μετάδοση του SARS-CoV-2 καθώς και των άλλων αναπνευστικών ιών με τη μετάγγιση αίματος και παραγώγων του, καθώς και με τη μεταμόσχευση κυττάρων, ιστών ή οργάνων, και αυτό γιατί σε ασυμπτωματικά άτομα δεν ανιχνεύεται RNA του ιού στο αίμα. Επίσης τα ερυθρά αιμοσφαίρια δεν φέρουν κυτταρικούς υποδοχείς για να εισέλθει ο ιός εντός αυτών. Επομένως η πιθανότητα μετάδοσης είναι εξαιρετικά μικρή. Υπάρχουν κάποιες λίγες σποραδικές ανακοινώσεις στη βιβλιογραφία που αναφέρουν ότι μονάδες αίματος θετικές για RNA του ιού που ελέγχθηκαν αναδρομικά και προέρχονταν από ασυμπτωματικούς αιμοδότες ή από αιμοδότες που ανέπτυξαν συμπτώματα μετά την αιμοδοσία, μεταγγίσθηκαν χωρίς να αναφερθεί μετάδοση της νόσου στους λήπτες.

Στους αιμοδότες δεν πραγματοποιείται εξέταση για SARs-CoV-2 πουθενά στον κόσμο. Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει, αλλά ακόμη και αν γινόταν το αρνητικό αποτέλεσμα δεν μας διασφαλίζει πλήρως λόγω των χαρακτηριστικών του ιού. Γι’ αυτό και δίνουμε μεγάλη έμφαση στο ιστορικό του αιμοδότη ώστε να αποκλείσουμε ότι ο ίδιος έχει συμπτώματα, ότι έχει έρθει σε επαφή με ύποπτο ή επιβεβαιωμένο κρούσμα, και βέβαια τονίζουμε ότι αν εμφανίσει συμπτώματα έως και 14 ημέρες μετά την αιμοδοσία να μας ενημερώσει για να λάβουμε μέτρα που αφορούν τα παράγωγα. Αν συμβεί αυτό καταστρέφονται τα παράγωγα, όσα δεν έχουν χορηγηθεί μέχρι εκείνη την ημέρα, ενώ αν έχουν χορηγηθεί παρακολουθούμε τον ασθενή. Υπάρχει ειδικό πρωτόκολλο που έχει καταρτιστεί από το ΣΚΑΕΜ-ΕΟΔΥ, το οποίο θα εφαρμοσθεί αν προκύψει τέτοια περίπτωση. Ακόμη ένα άλλο θέμα που λαμβάνουμε υπόψη είναι αν ο αιμοδότης αυτός θα μπορούσε να μεταδώσει τον ιό στο προσωπικό που έκανε την αιμοληψία ή σε κάποιον άλλον αιμοδότη, κάτι που επίσης δεν έχει αναφερθεί μέχρι σήμερα. Στην περίπτωση αυτή εξετάζονται οι συνθήκες, ο χρόνος και η διάρκεια που έγιναν οι επαφές αυτές.

– Κατά τη γνώμη σας πως πιστεύετε ότι μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση;

Όπως είπα και πριν το σύστημα μας εμφανίζει διαχρονικά προβλήματα τα οποία λόγω της πανδημίας γίνονται περισσότερο έκδηλα. Ως εκ τούτου θα πρέπει να αντιμετωπισθεί μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα. Ένα μείζον πρόβλημα είναι ο κατακερματισμός του. Απαιτείται συγκεντροποίηση της παραγωγής αίματος και παραγώγων του και κεντρική διαχείριση των αποθεμάτων αίματος ανάλογα με τις ανάγκες. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα από το Ε.ΚΕ.Α. προς αυτήν την κατεύθυνση τα οποία πρέπει να συνεχισθούν.

Κομβικό σημείο είναι η ολοκλήρωση του πληροφοριακού συστήματος που θα διασυνδέσει όλες τις Υπηρεσίες Αιμοδοσίας, θα δίνει τη δυνατότητα ιχνηλάτησης της πορείας του αίματος από την φλέβα του αιμοδότη στη φλέβα του ασθενούς και διαχείρισης του αποθέματος αίματος όλης της χώρας. Επιπλέον από την ανάλυση των δεδομένων των αιμοδοτών θα υπάρχει δυνατότητα χάραξης της στρατηγικής προσέλκυσης στοχευμένα σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους, όπως η ηλικία για παράδειγμα. Βασικός στόχος πρέπει να είναι ο σχεδιασμός προγράμματος προσέλκυσης και διατήρησης εθελοντών και κυρίως η μεταστροφή των αιμοδοτών του συγγενικού περιβάλλοντος σε τακτικούς εθελοντές αιμοδότες. Οι άνθρωποι αυτοί είναι αιμοδότες και με την κατάλληλη ενημέρωση μπορεί να συνεχίσουν να αιμοδοτούν χωρίς προσωποποίηση της προσφορά τους. Η τεχνολογία πλέον έχει πολλές δυνατότητες τις οποίες είναι επιτακτική ανάγκη να αξιοποιήσουμε, συμπεριλαμβανομένων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμη τα δεδομένα της χρήση του αίματος θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη και εφαρμογή προγραμμάτων “Patient blood Management” που θα μειώσουν την υπερβολική χρήση αίματος. Για παράδειγμα σε χώρες όπως η Αυστραλία προγράμματα τέτοιου είδους είναι νομοθετημένα και έχουν οδηγήσει σε περιορισμό των μεταγγίσεων στις απολύτως αναγκαίες ενδείξεις τους. Προς την κατεύθυνση αυτή απαραίτητη είναι η συνεργασία όλων των γιατρών και των άλλων επαγγελματιών υγείας καθώς και η ενεργοποίηση των Νοσοκομειακών Επιτροπών Μεταγγίσεων που είναι θεσμοθετημένες δια νόμου.

Άλλη σημαντική δράση είναι η εκπαίδευση μέσω κατάρτισης σταθερού προγράμματος ενημέρωσης στα σχολεία σχετικά με τη σημασία της εθελοντικής αιμοδοσίας και τη διάδοση του μηνύματος της εθελοντικής προσφοράς γενικότερα. Τα τελευταία χρόνια το Ε.ΚΕ.Α. έχει αναπτύξει τέτοιες δράσεις σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα, οι οποίες πρέπει να συνεχισθούν και να θεσμοθετηθούν. Η παιδική και εφηβική ψυχή αποτελεί το φυτώριο για την καλλιέργεια της αιμοδοτικής συνείδησης, έτσι ώστε στα 18 τους χρόνια να γίνουν συνειδητοποιημένοι «εθελοντές αιμοδότες».

«ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΕΘΕΟΛΝΤΕΣ ΑΙΜΟΔΟΤΕΣ». Αιμοδότης μπορεί να είναι κάθε υγιές άτομο ηλικίας 18 έως 65 ετών. Την περίοδο αυτή και μέχρι να υπάρξει αποτελεσματικός έλεγχος της πανδημίας με τους εμβολιασμούς, οι αιμοδότες δεν πρέπει να σταματήσουν να αιμοδοτούν. Όλοι οι υποψήφιοι αιμοδότες υποβάλλονται στη διαδικασία επιλογής, και μόνο εκείνοι που πληρούν τις προϋποθέσεις γίνονται δεκτοί ως αιμοδότες. Στα κριτήρια αυτά έχουν προστεθεί και οι σχετικές ερωτήσεις για πιθανή έκθεση στον SARS-CoV-2. Οι παλιοί αιμοδότες να συνεχίσουν να δίνουν αίμα και οι νέοι να ξεκινήσουν να το κάνουν γιατί χρειαζόμαστε ανανέωση της δεξαμενής. Η αιμοδοσία δεν μπορεί να είναι υποχρεωτική και δεν πρέπει να είναι ανταποδοτική. Πρέπει να γίνει στάση ζωής! Μόνον έτσι θα λύσουμε με ασφάλεια το θέμα της επάρκειας του αίματος.

Κλείνοντας αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη η κα Γρουζή στέλνει σε όλους μηνύματα ζωής όπως:

• Η εθελοντική και συστηματική προσφορά αίματος από συνειδητοποιημένους τακτικούς εθελοντές αιμοδότες οδηγεί στην επάρκεια ασφαλούς αίματος.
• Η αιμοδοσία παραμένει ασφαλής διαδικασία για αιμοδότες και ασθενείς και κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 με τα εφαρμοζόμενα πρόσθετα προληπτικά μέτρα.
• Την περίοδο αυτήν τα αποθέματα του αίματος στις αιμοδοσίες έχουν στερέψει…
• Η αιμοδοσία δεν πρέπει να γίνει παράπλευρη απώλεια του κορωνοϊού!
• Ας μη στερήσουμε την ελπίδα από τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη το αίμα για να επιβιώσουν και αρκετοί από αυτούς να γίνουν καλά…