Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο καθηγητής Παναγιώτης Κ. Μπεχράκης, το ποσοστό των Ελλήνων που καπνίζουν καθημερινά έχει πέσει στο 27,3 %, ενώ αναφέρεται και ένα 5,2% ευκαιριακά καπνιζόντων. Η συντριπτική πλειοψηφία, δηλαδή, των συμπατριωτών μας αποποιείται συνειδητά την πρόσδεσή της σε μια τόσο σκληρή και νοσηρή εξάρτηση.
Η μείωση των καπνιστών σε σχέση με την ακριβώς προηγούμενη, προ πενταετίας, μέτρηση της ίδιας αρχής και με την ιδία ακριβώς μεθοδολογία-προσωπική συνέντευξη σε σταθμισμένο δείγμα 8.500 περίπου νοικοκυριών σε όλη την επικράτεια-καταγράφεται σε κάθε ηλικιακό δείγμα με εντυπωσιακό κορύφωμα της μείωσης στην ηλικία 16-24 ετών. Ίσως είναι το μοναδικό αισιόδοξο μήνυμα της εποχής, ότι τα παιδιά που καπνίζουν σήμερα προσμετρούνται κατά 33,33% λιγότερα σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση ξεπερνώντας έτσι, οριακά προς το καλύτερο, το μέσο ποσοστό καπνιστών της αντίστοιχης ηλικίας του συνόλου των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η παρατήρηση αυτή αποτελεί εγγύηση για την αποτελεσματική και μεθοδικά εξελισσόμενη αντιμετώπιση ενός βαθιά ριζωμένου κοινωνικού προβλήματος με τεράστιες επιπτώσεις στην Δημόσια Υγεία του τόπου.
Η σημαντική όμως αυτή πρόοδος στον τομέα του ενεργητικού καπνίσματος, ατυχώς, δεν φαίνεται να συνοδεύεται από αντίστοιχα καλή πορεία και στο παθητικό κάπνισμα. Οι αριθμοί και οι στατιστικές μετρήσεις φέρνουν τη χώρα μας πρώτη στην Ευρώπη όσον αφορά στην έκθεση των πολιτών της στον καπνό τρίτων. Συγκεκριμένα, το 78,4% των Ελλήνων που επισκέφτηκαν ένα μπαρ ή μια καφετερία το τελευταίο εξάμηνο εκτέθηκαν στο παθητικό κάπνισμα, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός για εστιατόρια/ταβέρνες είναι 78,6%. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει θυμό στους Έλληνες πολίτες.
Απαντώντας στο ερώτημα εάν οι Έλληνες είναι θυμωμένοι πολίτες σχετικά με την μη εφαρμογή του νόμου για το παθητικό κάπνισμα, εμφανίζονται πολύ η λίγο θυμωμένοι σε ποσοστό 74% με εντυπωσιακό στοιχείο της έρευνας ότι σχεδόν ένας στους δυο καπνιστές συγκαταλέγεται ανάμεσα στους θυμωμένους. Επιπλέον, το 78% των ερωτηθέντων απαντούν ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί πολιτιστική ντροπή για την χώρα. Παρόλα αυτά, η Ελληνική πολιτεία, εξακολουθεί να μένει αδρανής θεατής του σοβαρότερου ίσως προβλήματος Δημόσιας Υγείας σήμερα.
