Η Bristol-Myers Squibb ανακοίνωσε δεδομένα παρακολούθησης που αξιολογούν το nivolumab ως μονοθεραπεία και το nivolumab σε συνδυασμό με ipilimumab σε ασθενείς με μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC) που έχουν αντιμετωπιστεί στο παρελθόν με πλατινούχο σχήμα. Τα αποτελέσματα από τη Φάσης 1/2 μελέτη CheckMate -032 έδειξαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν το συνδυασμό του nivolumab 1 mg/kg με ipilimumab 3 mg/kg (Ν1:Ι3) εμφάνισαν υψηλότερο ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν nivolumab 3 mg/kg σε συνδυασμό με ipilimumab 1 mg/kg (Ν3:Ι1) ή nivolumab ως μονοθεραπεία. Οι ασθενείς στη μελέτη ήταν πολυθεραπευμένοι, οι περισσότεροι με τουλάχιστον δύο προηγούμενα θεραπευτικά σχήματα.
Σε ελάχιστο διάστημα παρακολούθησης 7,9 μηνών για την ομάδα επέκτασης ασθενών που έλαβαν Ν1:Ι3, το ORR ήταν 38% (95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI]: 28-49). Για τους ασθενείς που έλαβαν Ν3:Ι1, σε ελάχιστο διάστημα παρακολούθησης 38,8 μηνών το ORR ήταν 27% (95% CI: 19-37), και για τους ασθενείς που έλαβαν nivolumab ως μονοθεραπεία, σε ελάχιστο διάστημα παρακολούθησης 37,7 μηνών το ORR ήταν 26% (95% CI: 16-37).
Η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) και η συνολική επιβίωση, τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία της μελέτης, ήταν αριθμητικά μεγαλύτερες στην ομάδα της θεραπείας με Ν1:Ι3 (4,9 και 15,3 μήνες, αντίστοιχα [95% CI: 2,7 6,6 και 10,1 27,6]) σε σύγκριση με την ομάδα Ν3:Ι1 (2,6 και 7,4 μήνες, αντίστοιχα [95% CI: 1,4 3,9 και 5,6 11,0]) και την ομάδα του nivolumab ως μονοθεραπεία (2,8 και 9,9 μήνες, αντίστοιχα [95% CI: 1,5 5,3 και 7,3 21,1]).
Αυτά τα δεδομένα από τη μελέτη CheckMate -032 παρουσιάστηκαν σε μία έκτακτη προφορική συνεδρία (Παρουσίαση #LBA32) στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ESMO) 2018 στο Μόναχο της Γερμανίας.
«Τα αποτελέσματα αυτά από τη μελέτη CheckMate -032 υποστηρίζουν το συνδυασμό του nivolumab με ipilimumab ως πιθανή υποσχόμενη θεραπευτική επιλογή για ασθενείς με μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα που έχουν λάβει στο παρελθόν χημειοθεραπεία με πλατινούχο σχήμα», δήλωσε ο Jonathan E. Rosenberg, M.D., Επικεφαλής της Υπηρεσίας Ιατρικής Ογκολογίας του Ουρογεννητικού (Genitourinary Medical Oncology Service) του τομέα Ογκολογίας Συμπαγών Όγκων, Πρόεδρος του Enno W. Ercklentz, του Αντικαρκινικού Κέντρου Memorial Sloan Kettering της Νέας Υόρκης. «Αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν επίσης τη συνεχιζόμενη μελέτη CheckMate -901 του συνδυασμού σε μη προθεραπευμένους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο της ουροδόχου κύστης και προσβλέπουμε στη συνέχιση της έρευνας που θα ωφελήσει περισσότερο αυτόν τον πληθυσμό».
Το συνολικό προφίλ της ασφάλειας ήταν ανάλογο με αυτό που παρατηρήθηκε σε προηγούμενες μελέτες του nivolumab σε συνδυασμό με ipilimumab με αυτά τα δοσολογικά σχήματα. Βαθμού 3 ή 4, σχετιζόμενα με τη θεραπεία ανεπιθύμητα συμβάντα (TRAE) εμφανίστηκαν στο 27%, 31% και 39% των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν με nivolumab ως μονοθεραπεία, Ν3:Ι1 και Ν1:Ι3, αντίστοιχα. Βαθμού 5 TRAE (πνευμονίτιδα) παρατηρήθηκαν σε έναν ασθενή στην ομάδα του nivolumab ως μονοθεραπεία και στην ομάδα Ν3:Ι1. Στην ομάδα Ν1:Ι3 δεν παρατηρήθηκε κανένα TRAE Βαθμού 5. Ο συνδυασμός του nivolumab με ipilimumab ήταν επίσης καλά ανεκτός, με ποσοστό διακοπής 13,0% λόγω TRAE στην ομάδα Ν1:Ι3 και 13% στην ομάδα Ν3:Ι1. Το ποσοστό διακοπής λόγω TRAE στην ομάδα του nivolumab ως μονοθεραπεία ήταν 4%.
«Ο συνδυασμός του nivolumab με ipilimumab έχει επιδείξει αποτελεσματικότητα με διάρκεια σε ένα ευρύ φάσμα όγκων και συνθηκών θεραπείας και τα δεδομένα αυτά για τον συνδυασμό σε ασθενείς που ζουν με μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα είναι εξίσου ενθαρρυντικά», δήλωσε ο Arvin Yang, M.D., Ph.D., επικεφαλής ανάπτυξης του τομέα μελανώματος και καρκίνων του ουρογεννητικού της Bristol-Myers Squibb. «Αποτελεί δέσμευσή μας η πλήρης διερεύνηση των δυνατοτήτων των σχημάτων που βασίζονται σε ανοσο-ογκολογικές θεραπείες και ανυπομονούμε να διαπιστώσουμε πώς αυτό το σημαντικό σχήμα συνδυασμού μπορεί να ωφελήσει αυτόν τον πληθυσμό ασθενών.»
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης, ο οποίος προέρχεται κατά κανόνα από τα κύτταρα που επενδύουν το εσωτερικό της ουροδόχου κύστης, αποτελεί τον 12ο πιο συχνό τύπο καρκίνου που διαγιγνώσκεται παγκοσμίως, με περίπου 550.000 νέες περιπτώσεις και 200.000 θανάτους το 2018. Το ουροθηλιακό καρκίνωμα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος καρκίνου της ουροδόχου κύστης και αποτελεί περίπου το 90% των περιπτώσεων. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων καρκίνου της ουροδόχου κύστης διαγιγνώσκονται σε πρώιμο στάδιο, αλλά τα ποσοστά υποτροπής και εξέλιξης της νόσου είναι υψηλά: περίπου 78% των ασθενών παρουσιάζουν εξέλιξη της νόσου μέσα σε πέντε έτη. Τα ποσοστά επιβίωσης ποικίλλουν ανάλογα με το στάδιο, τον τύπο του καρκίνου και τη χρονική στιγμή της διάγνωσης. Για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης Σταδίου IV το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης είναι 15%.
