Η ανάγκη προσαρμογής του Εθνικού Συστήματος Υγείας στα σύγχρονα δεδομένα με την απομάκρυνση από τις υφιστάμενες αδιέξοδες πρακτικές έχει καταστεί επιτακτική. Το μέλλον της Υγείας στην Ελλάδα, όπως επισημαίνουν ειδικοί του χώρου, δεν μπορεί πια να βασίζεται σε παρωχημένες λογικές του παρελθόντος, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και τις ζωές των ασθενών. Με τη σταδιακή έξοδο της χώρας από το μνημόνιο, η θέση ότι η ανανέωση στον χώρο της Υγείας είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και απαραίτητη κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Η άκριτη μείωση των δημοσίων δαπανών αναμένεται να εκτοξεύσει το κόστος υγείας
Οι περιορισμένοι διαθέσιμοι πόροι, εξαιτίας των συρρικνούμενων δημοσίων δαπανών εν μέσω κρίσης, στο πλαίσιο του ισοσκελισμού του προϋπολογισμού, υπαγόρευσαν τον εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών υγείας. Ο εξορθολογισμός μεταφράστηκε, όμως, στην πράξη στη συνεχή μείωση των υγειονομικών δαπανών. Η άκριτη φθίνουσα πορεία των διατιθέμενων για την υγεία πόρων, σύμφωνα με τους εξειδικευμένους οικονομολόγους, εκτός από το ότι αναμένεται να οδηγήσει σε σοβαρή υποβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι μεσο-μακροπρόθεσμα θα επιτύχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από το διακηρυγμένο στόχο που υπηρετεί. Ειδικοί του χώρου της υγείας προειδοποιούν ότι οι υγειονομικές δαπάνες αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά, εξαιτίας της ακολουθούμενης πολιτικής στον τομέα της υγείας.
Στόχος η επίτευξη βέλτιστης αναλογίας κόστους-αποτελεσματικότητας
Οι οικονομολόγοι της υγείας υποστηρίζουν ότι σε αυτό το πλαίσιο στόχος πρέπει να είναι ένα σύγχρονο, ποιοτικό και συνεπώς αποτελεσματικό, λελογισμένου, όμως, κόστους σύστημα υγείας, το οποίο προσφέρει στον ασθενή άριστης ποιότητας ιατρικές υπηρεσίες. Με άλλα λόγια, η επίτευξη των βέλτιστων δυνατών αποτελεσμάτων για τη δημόσια υγεία με το μικρότερο δυνατό κόστος, ή αυτό που οι Βρετανοί χαρακτηρίζουν λακωνικά “morewithless”. Το παράδειγμα της εξατομικευμένης θεραπείας είναι χαρακτηριστικό, ως κατεξοχήν πεδίο της ιατρικής πρακτικής που μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλέστερες, αποδοτικότερες φροντίδες υγείας, αυξάνοντας τη συνολική επιβίωση των ασθενών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη ανά τον κόσμο, η παροχή εξατομικευμένης θεραπείας, ιδίως, σε εξαιρετικά σοβαρά και απειλητικά για τη ζωή νοσήματα, συνεπάγεται την καθιέρωση της βιοτεχνολογίας, των θεραπευτικών σχημάτων της και των βιοτεχνολογικών φαρμάκων στη συνήθη ιατρική πρακτική, συνδυάζοντας ταυτοχρόνως τον εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών και την παροχή υψηλής ποιότητας ιατρικής φροντίδας στους ασθενείς, επιτυγχάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη βέλτιστη αναλογία κόστους – αποτελεσματικότητας, σύμφωνα με τους οικονομολόγους της υγείας.
Η αποκήρυξη της καινοτομίας αποτελεί επικίνδυνη επιλογή
Στην Ελλάδα, η διαφαινόμενη αποκήρυξη της καινοτομίας αποτελεί όχι μόνο αδιέξοδη πρακτική, αλλά και επικίνδυνη πολιτική επιλογή με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους ασθενείς και το σύστημα υγείας. Η παρατηρούμενη μεγάλη καθυστέρηση στην εισαγωγή νέων καινοτόμων φαρμάκων, όπως εδώ και καιρό επισημαίνουν παράγοντες του κλάδου της υγείας, παρά τις όποιες προσπάθειες της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, στερεί αφενός από τους ασθενείς τη σύγχρονη αποτελεσματικότερη θεραπεία που απολαμβάνουν όσοι πάσχουν από το ίδιο νόσημα στο εξωτερικό, αφετέρου απομυζεί τους ελάχιστους διαθέσιμους πόρους από το δημόσιο κορβανά, εξαιτίας της παρατεταμένης νοσηλείας των ασθενών και της χορήγησης ποσοτήτων φαρμάκων ξεπερασμένης τεχνολογίας και άρα μειωμένης αποτελεσματικότητας.
