Η οικονομική κρίση «ραγίζει» και τις καρδιές

Τις δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία συνεπεία της οικονομικής κρίσης επεσήμαναν σε  συνέντευξη τύπου ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας κ. Γεώργιος Θεοδωράκης και ο Εκλεγείς Πρόεδρος του Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας και Πρόεδρος του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου κ. Ιωάννης Λεκάκης με αφορμή το 8ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο Καρδιολογίας του Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας που θα πραγματοποιηθεί  από τις 15-17 Ιουνίου στη Ρόδο.

Όπως τόνισαν οι δύο επιστήμονες, ένα  σημαντικό πρόβλημα που έχει καταγραφθεί τελευταία είναι η αδυναμία πάρα πολλών ασθενών με καρδιοπάθειες να πάρουν τα κατάλληλα φάρμακα εξαιτίας της μεγάλης συμμετοχής τους στα έξοδα αγοράς τους. Το γεγονός αυτό, όπως τόνισαν οι ομιλητές, θα επιφέρει σε πολλούς, σημαντικές βλάβες στην υγεία τους, με απρόβλεπτες και πολύ επικίνδυνες συνέπειες. Θερίζουν τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά επεισόδια στη χώρα μας, είπαν χαρακτηριστικά , σημειώνοντας  ακόμη ότι ένα  καθημερινό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ιατρική κοινότητα, στις μέρες μας είναι η κατάθλιψη. Η κατάθλιψη, όπως εκτιμάται από διάφορες μελέτες που έχουν γίνει, τετραπλασιάζει τα εμφράγματα του μυοκαρδίου και διπλασιάζει τα εγκεφαλικά επεισόδια.

Ένα άλλο ιδιαίτερα ανησυχητικό γεγονός έχει δημιουργηθεί στα νοσοκομεία από την αδυναμία πολλών να προμηθευτούν τα κατάλληλα υλικά και εξοπλισμό. Έτσι τελευταία έχει μειωθεί ο αριθμός των επεμβάσεων που κάνουν οι ιατροί και αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που η προσέλευση των ασθενών στα Δημόσια Νοσηλευτικά Ιδρύματα έχει αυξηθεί ενώ στα Ιδιωτικά, η κίνηση έχει μειωθεί δραματικά.

Ο κ. Θεοδωράκης και ο κ. Λεκάκης κάλεσαν τους αρμόδιους να προχωρήσουν άμεσα στην αναθεώρηση της πολιτικής για το φάρμακο, στο πλαίσιο του κόστους-ωφέλους στο γενικό πληθυσμό και ανέφεραν ως παράδειγμα τη χρήση των στατινών και τη χορήγηση των νεότερων αντιπηκτικών σκευασμάτων.

Νεότερες θεραπείες, εξήγησαν οι ομιλητές, όπως η πρωτογενής αγγειοπλαστική έχουν μειώσει τη θνητότητα από το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου στο 5% από 25% που ήταν παλαιότερα. Τέτοια αποτελέσματα δεν μπορεί να μην λαμβάνονται υπόψη για την εφαρμογή των πολιτικών στο χώρο της Υγείας.

Το Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας τάσσεται υπέρ της χρήσης γενόσημων φαρμάκων σε όλα τα Νοσοκομεία και τα Ασφαλιστικά ταμεία, αρκεί την επιλογή τους να την έχει ο θεράπων ιατρός και η χώρα παραγωγή τους να είναι η Ελλάδα.

Το Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας τέλος συμφωνεί και με την οργάνωση των αμοιβών των ιατρικών πράξεων. Εκφράζει όμως τον προβληματισμό ότι μερικές είναι υποκοστολογημένες όπως οι εγχειρίσεις καρδιάς (4.000€ από 8.500€). Αυτό στο μέλλον, υπογράμμισαν οι ομιλητές, μπορεί να έχει επιπτώσεις στη χειρουργική θεραπεία των καρδιοπαθών ασθενών.

Στο πανελλήνιο συνέδριο που θα παρακολουθήσουν εκατοντάδες ιατροί από όλη τη χώρα θα θιγούν θέματα πρόληψης των καρδιοαγγειακών νοσημάτων όπως είναι η αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη, της υπέρτασης και των δυσλιπιδαιμιών. Θα υπάρξουν επίσης θέματα που αφορούν το χειρισμό των ασθενών με συγκοπτικά επεισόδια. Η δυνατότητα εμφύτευσης διαδερμικών βαλβίδων είναι μια πραγματικότητα. Θα συζητηθούν τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας. Επίσης θα συζητηθούν θέματα αρρυθμιών με ιδιαίτερη έμφαση την κολπική μαρμαρυγή που ως γνωστόν είναι η συνηθέστερη αρρυθμία στο γενικό πληθυσμό. Η κατάλυση στη κολπική μαρμαρυγή σε επιλεγμένους ασθενείς παρουσιάζει εξαιρετικά αποτελέσματα με συνέπεια την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και τη μείωση των νοσηλειών στα νοσοκομεία. Παράλληλα έχουν ανακαλυφθεί νέα ασφαλέστερα αντιαρρυθμικά καθώς και αντιπηκτικά φάρμακα για την πρόληψη των ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων.

Άλλος ένας σημαντικός τομέας είναι η αντιμετώπιση των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια με την χρήση συσκευών τεχνικής καρδιάς αλλά και μεταμοσχεύσεων. Το Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας με την ευκαιρία αυτή χαιρετίζει την διενέργεια τεσσάρων μεταμοσχεύσεων καρδιάς τον τελευταίο μήνα στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και ευελπιστεί το πρόγραμμα να συνεχισθεί.

Άλλα θέματα που θα συζητηθούν στο συνέδριο  έχουν σχέση:

Με τα αεροπορικά ταξίδια και τις καρδιοπάθειες

Η θνητότητα κατά τη διάρκεια των πτήσεων ανέρχεται σε 0,31 θανάτους ανά εκατομμύριο επιβάτες με κύρια αίτια τα καρδιακά συμβάματα. Καθώς όλο και περισσότεροι ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο μετακινούνται αεροπορικώς αναμένεται συνεχής αύξηση των συμβαμάτων κατά τη διάρκεια των πτήσεων.

Ως κυριότεροι επιβαρυντικοί παράγοντες θεωρούνται η ελαττωμένη πυκνότητα οξυγόνου, οι μεταβολές της ατμοσφαιρικής πίεσης, η διέγερση του συμπαθητικού συστήματος, η ξηρότητα του περιβάλλοντος της καμπίνας του αεροπλάνου, η βιολογική δυσρυθμία και το ψυχολογικό stress.

Έτσι δεν θα πρέπει να ταξιδεύουν οι ασθενείς που έχουν:

1) Ιστορικό εμφράγματος τις προηγούμενες 2 εβδομάδες
2) Υποβληθεί σε αγγειοπλαστική των στεφανιαίων με εμφύτευση stent εντός των τελευταίων 15 ημερών
3) Υποβληθεί σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη εντός των προηγούμενων 3 εβδομάδων (και για μεγαλύτερο διάστημα εάν είχαν εμφανίσει πνευμονικές επιπλοκές)
4) Ασταθή στηθάγχη, μη ρυθμιζόμενη καρδιακή ανεπάρκεια ή αρρυθμία.

Με την Υπνική Άπνοια

Η αποφρακτική άπνοια του ύπνου είναι πολύ συχνή. Υπολογίζεται ότι πάσχει περίπου το 5% του πληθυσμού. Καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από αυξημένο κίνδυνο υπνικής άπνοιας είναι η παχυσαρκία, οι ανωμαλίες της κατασκευής των γνάθων όπως η μικρή κάτω γνάθος και η οπισθογναθία, η ρινική απόφραξη και η διόγκωση των αμυγδαλών, η εμμηνόπαυση στις γυναίκες, καθώς και η λήψη αλκοόλ ή ηρεμιστικών πριν τον νυχτερινό ύπνο.

Στους ασθενείς με υπνική άπνοια συμβαίνουν φυσιολογικές διαταραχές που δυνητικά μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιαγγειακές επιπλοκές.

Με τον Σίδηρο και την Καρδιακή Ανεπάρκεια

Η σιδηροπενία ανευρίσκεται στο ένα τρίτο περίπου των ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και ανεξάρτητα από τη συνύπαρξη ή όχι αναιμίας, σχετίζεται με επιδείνωση της λειτουργικής κατάστασης, μείωση της ικανότητας για άσκηση και δυσμενέστερη μακροχρόνια πρόγνωση των ασθενών. Μελέτες υποκατάστασης του σιδήρου σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και σιδηροπενία έχουν δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα με βελτίωση των συμπτωμάτων και της λειτουργικής κατάστασης των ασθενών, αναδεικνύοντας το σίδηρο ως πιθανό θεραπευτικό στόχο.