Κωνσταντίνος Ρόκκας, M.D., χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος
Η «χρυσή εποχή» που το μπλε χαπάκι για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας ήταν το μόνο που υπήρχε (το 1998) και έκανε θραύση στην αγορά έχει παρέλθει. Έκτοτε βγήκαν πολλά ανταγωνιστικά του προϊόντα. Το χρώμα και ο τρόπος δράσης τους άλλαξε, αλλά ένα πράγμα δεν άλλαξε κι αυτό είναι το αποτέλεσμα, που συνήθως έχουν. Υπολογίζεται ότι πάνω από 200 εκατομμύρια άνδρες έχουν πάρει τέτοια χάπια παγκοσμίως. Αυτό συνέβη γιατί είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στο 50-70% των περιπτώσεων. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλή – η μόνη απόλυτη αντένδειξή τους είναι η συγχορήγηση με τα νιτρώδη, τα γνωστά φάρμακα για τη στηθάγχη.
Η στυτική δυσλειτουργία είναι ένα συχνό πρόβλημα μεταξύ των ανδρών. Στις νέες ηλικίες κάτω των 40 ετών το πρόβλημα αντιμετωπίζει ένας στους 20 άνδρες. Στις ηλικίες από 40 έως 60 ετών προβλήματα έχει ένας στους δέκα και στους άνδρες και στις ηλικίες άνω των 60 χρόνων ένας στους πέντε. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 500.000 άνδρες διαφόρων ηλικιών που ζουν με το συγκεκριμένο πρόβλημα, το οποίο είναι απόρροια τόσο ψυχολογικών όσο και οργανικών προβλημάτων.
Οδηγός «επιβίωσης» για τα χάπια της στύσης
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα χάπια για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή.
«Δυστυχώς πάρα πολλοί τα προμηθεύονται μέσω Ίντερνετ, κάτι που δυνητικά είναι απειλητικό για την υγεία τους. Είναι ευρέως γνωστό ότι πολλά από αυτά τα σκευάσματα είναι «μαϊμού», αμφιβόλου προελεύσεως και δεν πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές, ώστε να είναι ασφαλή κατά τη χρήση τους και, βέβαια, αποτελεσματικά. Χρειάζεται προσοχή», τονίζει ο χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος Κωνσταντίνος Ρόκκας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα συγκεκριμένα φάρμακα απευθύνονται αποκλειστικά σε άνδρες, οι οποίοι έχουν διαγνωστεί με κάποιας μορφής στυτική δυσλειτουργία. Ωστόσο πολλοί τα χρησιμοποιούν καθαρά για λόγους επιδόσεων στην ερωτική αρένα. Σε αυτή την περίπτωση οι ειδικοί μιλούν για κατάχρηση και υπογραμμίζουν ότι αυτού του είδους η χρήση πρέπει να σταματήσει.
Όπως εξηγεί ο κ. Ρόκκας, η χρήση τους δεν ενδείκνυται για άτομα ηλικίας κάτω των 18 χρόνων, για όσους κάνουν θεραπεία για τη στηθάγχη, για κάποιους που παίρνουν φάρμακα για άλλες παθήσεις και μπορεί η συγχορήγηση να επιφέρει σοβαρά προβλήματα υγείας. Τέλος, ο θεράπων ιατρός πρέπει να είναι ενήμερος για την τυχόν λήψη συμπληρωμάτων διατροφής, καθώς πολλές φορές η παράλληλη χρήση των εν λόγω χαπιών αντενδείκνυται.
«Κάτι που πολλοί άνδρες δεν γνωρίζουν είναι ότι τα χάπια αυτά δεν έχουν αφροδισιακή δράση. Δεν αυξάνουν, δηλαδή, την ερωτική επιθυμία, αλλά επιδρούν στα αγγεία του πέους, προκαλώντας αγγειοδιαστολή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η ροή του αίματος στην περιοχή και το ανδρικό μόριο να σκληραίνει, όταν ο άνδρας ερεθίζεται σεξουαλικά», μας λέει ο κ. Ρόκκας.
Τα χάπια που κυκλοφορούν στα φαρμακεία είναι η σιλδεναφίλη, η ταδαλαφίλη, η βαρδεναφίλη και η αβαναφίλη. Χρησιμοποιούνται μία με δύο ώρες πριν από την σεξουαλική επαφή, ενώ η αβαναφίλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μισή ώρα πριν από το σεξ.
Όπως επισημαίνει ο κ. Ρόκκας, οι διαφορές μεταξύ τους είναι δύο: α) η αβαναφίλη, η ταδαλαφίλη και οι νέες μορφές σιλδεναφίλης και βαρδεναφίλης, που διαλύεται στο στόμα, δεν επηρεάζονται από τη λήψη τροφής και β) η ταδαλαφίλη διαρκεί 36 ώρες, ενώ τα άλλα σκευάσματα διαρκούν από 4 έως12 ώρες, ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου. Επιπλέον η ταδαλαφίλη διατίθεται και σε ημερήσια χορήγηση μικρής δόσης 5mg, για όσους έχουν συχνές ερωτικές επαφές. Η μορφή αυτή εγκρίθηκε τα τελευταία χρόνια για χορήγηση και σε ασθενείς με προβλήματα ούρησης, λόγω υπερτροφίας του προστάτη, καθώς τα φάρμακα της στυτικής δυσλειτουργίας έχει φανεί ότι βελτιώνουν σημαντικά και την ούρηση.
«Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο της υπερδοσολογίας, καθώς κάποιοι θεωρούν ότι όσο περισσότερα χάπια πάρουν τόσο καλύτερες θα είναι οι επιδόσεις τους στο σεξ. Όμως η υπερδοσολογία των φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, π.χ. υπέρταση. Η άμεση ενημέρωση του γιατρού σε αυτές τις περιπτώσεις κρίνεται παραπάνω από αναγκαία», καταλήγει ο κ. Ρόκκας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος Κωνσταντίνος Ρόκκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1994. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό ως επίκουρος αξιωματικός, από το 1994 έως το 1996, και στη συνέχεια εργάστηκε στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Χαλκίδας, στο πλαίσιο της υπηρεσίας υπαίθρου. Ειδικεύθηκε στην Ουρολογία στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών, από το 1998 έως το 2002.
Την περίοδο 2002-2003 μετεκπαιδεύθηκε στην Ανδρολογία, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μιλάνου San Raffaele, δίπλα στον καθηγητή Francesco Montorsi.
Από τον Ιούνιο του 2003 έως τον Φεβρουάριο του 2014 διετέλεσε διευθυντής του Οργανικού Τμήματος στο Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του νευρολόγου – ψυχιάτρου, Δρος Θάνου Ασκητή και υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου κατά τη διάρκεια του 2014. Από τον Μάρτιο του 2014 διευθύνει το Ιατρείο Ουρολογίας-Ανδρολογίας στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας 96, στην Αθήνα. Είναι υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, επιστημονικός συνεργάτης της Α’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην ταμίας της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας.
Για μεγέθυνση πατήστε εδώ
