Το καλοκαίρι οι βουτιές σε θάλασσες και πισίνες έχουν την τιμητική τους, το ίδιο όμως και οι ενοχλήσεις στο αυτί αν παγιδευτεί νερό μέσα σε αυτό. Τι πρέπει λοιπόν και τι δεν πρέπει να κάνουμε αν μπει νερό στο αυτί μας στη διάρκεια μιας βουτιάς που θα μας προκαλέσει αίσθημα πληρότητας, μείωση ακοής, ενόχληση ή και πόνο;
Η πρώτη κίνηση, η οποία αυτόματα γίνεται από τους περισσότερους, είναι να γείρουμε το κεφάλι στο πλάι και τραβώντας ήπια το πτερύγιο προς τα πάνω και πίσω να «ξεβουλώσουμε» το αυτί με τη βοήθεια της βαρύτητας.
Εάν ο έξω ακουστικός πόρος δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες ανατομικές παραλλαγές, π.χ. ένας πολύ στενός ή με μεγάλη καμπυλότητα έξω ακουστικός πόρος, ή καταστάσεις όπως οι εξοστώσεις (οι εξοστώσεις αποτελούν καλοήθη υπερπλασία του οστού μεταξύ χόνδρινης και οστέινης μοίρας του έξω ακουστικού πόρου, είναι συχνές σε άτομα που ασχολούνται με καταδύσεις ή ψαροντούφεκο που συνήθως γνωρίζουν την ύπαρξη τους και στενεύουν αρκετά τον πόρο) ή έστω και μικρή ποσότητα από βύσμα κυψελίδος, τότε αυτή η μέθοδος συνήθως πετυχαίνει.
Άτομα με γνωστή ευαισθησία, είναι καλό να έχουνε μαζί τους λίγο καθαρό οινόπνευμα ώστε ενσταλάζοντας μερικές σταγόνες να βοηθήσουνε στην εξάτμιση του νερού από το αυτί. Στη εξάτμιση του νερού από το αυτί μπορεί να βοηθήσει και η χρήση του σεσουάρ σε χαμηλή σκάλα.
Στην περίπτωση που υπάρχει κυψελίδα εντός του έξω ακουστικού πόρου η είσοδος του νερού τη διογκώνει και συνήθως παραμένει κλειστό το αυτί για αρκετή ώρα. Με τις κινήσεις της γνάθου ίσως υπάρξει βελτίωση, ενώ εάν πρόκειται για μικρή ποσότητα η ενστάλαξη οινοπνεύματος μπορεί να την αφυδατώσει και πάλι να έχουμε βελτίωση.
Η ενστάλαξη σταγόνων που διαλύουν την κυψελίδα ή η χρήση λαδιού δεν προκαλεί βλάβη αλλά μπορεί να επιδεινώσει την απόφραξη, ειδικά εάν πρόκειται για μεγάλη ποσότητα κεριού.
Όταν η συμφόρηση επιμένει ή υποτροπιάζει καθημερινά είναι απαραίτητη η εξέταση από ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο ώστε να αφαιρεθεί η κυψελίδα και με αυτόν τον τρόπο να προληφθεί η φλεγμονή. Εάν υπάρχει γνωστό ιστορικό συχνής απόφραξης από κυψελίδα σε τακτά χρονικά διαστήματα συστήνεται η προληπτική εξέταση πριν τις διακοπές και την έναρξη των θαλάσσιων μπάνιων.
Άτομα με γνωστή διάτρηση τυμπανικής μεμβράνης θα πρέπει να προστατεύουν το αυτί τους από την είσοδο νερού αποφεύγοντας τις βουτιές είτε με τη χρήση ειδικών ωτασπίδων είτε με την τοποθέτηση τολύπιου από βαμβάκι με βαζελίνη.
Επίσης, απαγορεύεται η χρήση ωτικών σταγόνων χωρίς τη συνταγή γιατρού, οπότε σε περίπτωση ενόχλησης είναι επίσης απαραίτητη η άμεση εξέταση από γιατρό. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η χρήση μπατονέτας για την αφαίρεση του νερού. Συνήθως επιδεινώνει την απόφραξη σπρώχνοντας την κυψελίδα βαθύτερα, τραυματίζει ή προκαλεί φλεγμονή.
Γράφει η κα. Ζηνοβία Αλατζίδου
Ωτορινολαρυγγολόγος, Συνεργάτης Κλινικής Κεφαλής & Τραχήλου
Συνεργάτης Ενδοσκοπικής Χειρουργικής Παραρρινίων και Βάσης Κρανίου
Πηγή: hygeia.gr
