Οι περισσότεροι ασθενείς με ρευματικές παθήσεις αναρρώνουν από τον COVID-19 – ανεξάρτητα από το φάρμακο που λαμβάνουν, σύμφωνα με τρέχουσα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Ρευματολογίας της EULAR (European League Against Rheumatism).
«Είναι όμως απαραίτητο να συγκεντρωθεί περισσότερη γνώση για την πορεία της λοίμωξης με το νέο κορωνοϊο σε ασθενείς με φλεγμονώδεις ρευματικές παθήσεις», τόνισε ο καθηγητής Δρ John Isaacs από το Πανεπιστήμιο του Newcastle, Ηνωμένο Βασίλειο, επιστημονικός πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής της EULAR.
Η μελέτη ανέλυσε, για πρώτη φορά, 600 περιπτώσεις COVID-19 σε ρευματοπαθείς από 40 χώρες και διερεύνησε τον αντίκτυπο της επιλογής θεραπείας ρευματικών παθήσεων σε ασθενείς που μολύνθηκαν από COVID-19.
Οι ερευνητές ανέλυσαν την ηλικία, το φύλο των ασθενών, είτε κάπνιζαν είτε όχι, τη διάγνωση της ρευματικής νόσου, τις συννοσηρότητες και τα φάρμακα κατά των ρευματικών παθήσεων που ελήφθησαν πριν από τη μόλυνση.
Τα αποτελέσματα
Η πρόσληψη συμβατικών ασθενειών- όπως τα φάρμακα κατά της ελονοσίας ή η μεθοτρεξάτη – ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με βιολογικούς παράγοντες (π.χ. αναστολείς TNF-άλφα) ή η λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) δεν συσχετίστηκε με τη νοσηλεία. Η πρόσληψη αναστολέων TNF-άλφα συσχετίστηκε με μειωμένη πιθανότητα νοσηλείας, ενώ δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση με τη λήψη φαρμάκων κατά της ελονοσίας.
Η θεραπεία με περισσότερα από 10 mg πρεδνιζόνης ανά ημέρα – που αντιστοιχεί σε μέτρια έως υψηλή δόση – συσχετίστηκε με μεγαλύτερη πιθανότητα νοσηλείας. Η πρεδνιζόνη είναι ένα γλυκοκορτικοειδές, που χρησιμοποιείται συχνά στη ρευματολογία ως αντιφλεγμονώδες φάρμακο ταχείας δράσης.
Λιγότεροι από τους μισούς ασθενείς χρειάστηκαν νοσηλεία (277, 46%), ενώ σημειώθηκαν 55 θάνατοι (9%). Αυτό δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως το πραγματικό ποσοστό νοσηλείας και θανάτου σε ρευματοπαθείς, που έχουν προσβληθεί με SARS-CoV-2. Λόγω του μηχανισμού με τον οποίο συλλέγονται οι πληροφορίες, αναφέρονται συνήθως οι σοβαρές περιπτώσεις ενώ οι ήπιες ή ασυμπτωματικές περιπτώσεις είναι λιγότερο πιθανό να αναφερθούν, συνεπώς αυξάνεται τεχνητά το ποσοστό νοσηλείας/θανάτου στην ομάδα των αναφερόμενων ασθενών.
Τα δεδομένα για την πορεία του COVID-19 σε ασθενείς με ρευματικές παθήσεις είναι ακόμη σπάνια και περιορίζονται σε μικρό αριθμό περιπτώσεων. Οι ασθενείς με ρευματικές ασθένειες ανησυχούν για το βαθμό στον οποίο η κατάστασή τους αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρής εξέλιξης και την επίδραση της πρόσληψης των ανοσοκατασταλτικών τους σε αυτό. «Υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα σχετικά με τη διαχείριση των φαρμάκων στο πλαίσιο των ρευματικών παθήσεων», εξηγεί ο πρόεδρος της EULAR Dr. lain B. McInnes.
«Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να κατανοήσουμε το αποτέλεσμα των ασθενών που έχουν μολυνθεί με SARS-CoV-2, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνουν στεροειδή, συνθετικά ή βιολογικά τροποποιημένα αντιρευματικά φάρμακα και μη στεροειδή αντιφλεγμνονώδη φάρμακα», επισημαίνει ο Δρ. Pedro Machado, πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Επιδημιολογίας και Έρευνας για τις Υπηρεσίες Υγείας της EULAR και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. «Αυτό θα υποστηρίξει τους ρευματολόγους και άλλους επαγγελματίες υγείας, όπως τις ειδικευμένες νοσοκόμες, στο να συμβουλεύουν τους ασθενείς τους και να βελτιώνουν τη φροντίδα τους».
