Οι κιρσοί και οι ευρυαγγείες εμφανίζονται στο 25-30% του γενικού πληθυσμού των ενηλίκων στην Ευρώπη. Οι ευρυαγγείες εντοπίζονται συνήθως στα πόδια και στο πρόσωπο, ενώ οι κιρσοί μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο των κάτω άκρων με πιο συχνή κατανομή την εσωτερική επιφάνεια του ποδιού και κατά μήκος της γαστροκνημίας.
«Ως κύρια αιτία δημιουργίας κιρσών και ευρυαγγειών θεωρούμε την ανεπάρκεια των βαλβίδων συγκεκριμένων φλεβών που ως συνέπεια έχει την αύξηση της φλεβικής πίεσης στα πόδια με πρώιμο σημάδι τις ευρυαγγείες και απώτερο, σε πιο προχωρημένο στάδιο, τη δημιουργία κιρσών. Ενοχοποιούνται επίσης παράγοντες όπως η κληρονομικότητα, η απότομη και σε μικρό χρονικό διάστημα αύξηση σωματικού βάρους καθώς και ορμονικές διαταραχές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, τη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών, θεραπεία με ορμόνες όπως επίσης και η υπερβολική ορθοστασία ή η καθιστική ζωή» αναφέρει ο κ. Κωνσταντίνος Ν. Ξηρομερίτης MD, PHD, MSC Αγγειοχειρουργός – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών, Διευθυντής Δ´ Αγγειοχειρουργικής Κλινικής-Ενδοαυλικό Laser Φλεβικών Παθήσεων Metropolitan General, Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγγειακής & Ενδαγγειακής Χειρουργικής και συνεχίζει:
«Συνήθως στα αρχικά στάδια δεν υπάρχει συμπτωματολογία ή κλινική εικόνα που να ανησυχήσει την/τον ασθενή πέρα από κάποιες ήπιες ευρυαγγείες. Στην εξέλιξή της όμως η πάθηση μπορεί να προκαλέσει έντονη δυσφορία, πόνο, αίσθημα βάρους και ενίοτε εντονότατο κνησμό, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε πιο προχωρημένα στάδια η ενοχλητική αυτή συμπτωματολογία μπορεί να καταστεί αφόρητη στην καθημερινότητα του ασθενούς, αλλά και λίαν επικίνδυνη σε περίπτωση φλεβικής θρόμβωσης.
Ως γνωστόν οι φλέβες μεταφέρουν-επιστρέφουν στην καρδιά και στους πνεύμονες το μη οξυγονωμένο αίμα. Οι φλέβες των ποδιών υπόκεινται σε πολύ υψηλές πιέσεις και πρέπει να δουλεύουν πολύ περισσότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες φλέβες του σώματος για να μεταφέρουν σε μόνιμη βάση προς την καρδιά με ροή-κατεύθυνση κόντρα στο βάρος του.
Το αίμα φυσιολογικά ρέει από το επιφανειακό (επιπολής) προς το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο. Τα δύο αυτά δίκτυα επικοινωνούν σε δύο σημεία (σαφηνομηριαία και σαφηνοιγνυακή συμβολή) και με τις διατιτρώσες (ενδιάμεσες) φλέβες που η κάθε μία φέρει στο εσωτερικό της από μία βαλβίδα. Όταν οι βαλβίδες ανεπαρκούν δεν αποτρέπουν την αντίθετη προς τα κάτω ροή του αίματος, το αίμα παλινδρομεί, αυξάνει την εσωτερική πίεση στα τοιχώματα των επιφανειακών φλεβών με αποτέλεσμα οι φλέβες να διατείνονται και να διογκώνονται και το αίμα να λιμνάζει μέσα σε αυτές (κιρσοί)» συμπληρώνει.
Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σε ευρυαγγείες και κιρσούς;
Αν και τις περισσότερες φορές το αίτιο είναι κοινό ευρυαγγείες και κιρσοί δεν είναι ακριβώς το ίδιο. «Οι ευρυαγγείες (spider veins) είναι τριχοειδή φλεβίδια με χρώμα συνήθως σκούρο μπλε, μωβ ή κοκκινωπό που εμφανίζονται στην εξωτερική στοιβάδα του δέρματος και μπορεί να έχουν ένα χαρακτηριστικό κυκλικό μοτίβο που μοιάζει με ιστό αράχνης ή ακόμα και να είναι εντελώς ανεξάρτητες από άλλες παρακείμενες φλέβες. Οι κιρσοί αντίθετα συνήθως είναι διογκωμένες, ξεχειλωμένες, σε σχηματισμό δικτύου σαν σχοινιά φλέβες, σε βαθύτερο από τις ευρυαγγείες στρώμα κάτω από το δέρμα και χρώμα σαν του δέρματος ή σε απόχρωση του μπλε. Οι κιρσοί ως εξελικτική διαδικασία της φλεβικής ανεπάρκειας μπορούν να προκαλέσουν πόνο, κράμπες στην ηρεμία, οίδημα, αίσθημα κόπωσης και βάρους» επισημαίνει ο. κ. Ξηρομερίτης.
Ενδοαυλικό Laser και σκληροθεραπεία, ποια μέθοδος προηγείται και γιατί;
Στατιστικά, περίπου το 30% των ατόμων που έχουν ευρυαγγείες δεν έχουν και φλεβικούς κιρσούς, πάσχουν όμως από ανεπάρκεια των βαλβίδων της μείζονος ή της ελάσσονος σαφηνούς φλέβας.
Σε αυτή την κατηγορία των ασθενών συνήθως δεν παρατηρείται και κάποια συμπτωματολογία.
Επομένως, «πρέπει να αντιμετωπιστεί πρώτα επεμβατικά με το Ενδοαυλικό Laser η ανεπάρκεια των κεντρικών φλεβικών στελεχών, που προκαλεί διαρκώς και σε βάθος χρόνου παλινδρόμηση του αίματος και αύξηση της φλεβικής πίεσης στα πόδια, ώστε η σκληροθεραπεία των ευρυαγγειών που θα ακολουθήσει να έχει την αναμενόμενη έκβαση», εξηγεί.
Πώς διενεργείται η σκληροθεραπεία;
Κατά τη διάρκεια της σκληροθεραπείας, μία χημική ουσία που ονομάζεται σκληρυντική (πολυδοκανόλη) εγχύεται με βελόνα πολύ μικρής διαμέτρου σε πολλά και διαφορετικά τριχοειδή φλεβίδια (ευρυαγγείες). Η ουσία αυτή ερεθίζει εσωτερικά τα φλεβίδια αυτά και προκαλεί μία φλεγμονώδη αντίδραση που οδηγεί σε ίνωση και σφράγισμα του αυλού τους. Με την πάροδο του χρόνου (μέσα στις επόμενες εβδομάδες) απορροφώνται από τον οργανισμό χαρίζοντας μία πολύ πιο όμορφη αισθητικά επιδερμίδα. Κατά τη διάρκεια της σκληροθεραπείας μπορεί να παρατηρηθούν ερυθρότητα, μώλωπες καθώς και μελάγχρωση του δέρματος τα οποία και εξασθενούν με το πέρασμα του χρόνου. Απαιτείται ένας αριθμός συνεδριών ανά 2-4 εβδομάδες συνήθως και για τον ακριβή αριθμό των συνεδριών δεν μπορεί να γίνει κάποια πρόβλεψη πριν ξεκινήσει η διαδικασία.
Ελάχιστα επεμβατική θεραπεία των κιρσών
«Όσον αφορά τη χειρουργική θεραπεία των κιρσών που πρέπει να προηγείται, οι ασθενείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ενδοφλεβική θεραπεία γίνεται πλέον εντελώς ανώδυνα, γρήγορα, αναίμακτα και με άριστο λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα χάρη στη νέα γενιά του ενδοαυλικού laser. O ενδοαυλικός αποκλεισμός της μείζονος σαφηνούς με Laser αποτελεί στις μέρες μας μία ιδιαιτέρως ασφαλή και σχετικά χαμηλού κόστους χειρουργική επέμβαση», τονίζει ο ειδικός.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τις τελευταίες κατευθυντήριες οδηγίες-συστάσεις της Deutsche Gesellschaft für Phlebologie, της European Phlebology Society καθώς και του American Venous Forum, συνιστάται η ενδοαυλική αποκατάσταση της φλεβικής ανεπάρκειας αντί της συντηρητικής θεραπείας.
«Επίσης σε όσο πιο αρχικό στάδιο γίνεται η αποκατάσταση, τόσο καλύτερα τα άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Ο/η ασθενής δεν βιώνει τα ενοχλητικά συμπτώματα της πάθησης, δεν γεμίζει κιρσούς σε βάθος χρόνου, αλλά το πιο σημαντικό, δεν κινδυνεύει από θρομβώσεις» καταλήγει ο κ. Ξηρομερίτης.
