Στην ανάγκη προστασίας των χώρων που διαβιούν ηλικιωμένα άτομα -όπως είναι τα γηροκομεία- καθώς και στα μέτρα προστασίας που πρέπει να πάρουμε στο σπίτι μας αν νοσήσει κάποιο μέλος της οικογένειας μας αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της χθεσινής ενημέρωσης ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, καθηγητής λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας.
Ειδικότερα ο κ. Τσιόδρας επισήμανε τα εξής:
«Εστίες υπερμετάδοσης του ιού μπορεί να γίνουν η κοινότητα στην οποία ζούμε ο καθένας, αν με ελαφρότητα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και θεωρούμε πως δεν κινδυνεύουμε να μεταδώσουμε τη νόσο σε άλλους.
Τα σπίτια που έχουν ηλικιωμένους, οι οίκοι ευγηρίας, οι χώροι νοσηλείας χρονίως πασχόντων, είναι κύριοι χώροι στους οποίους δεν θέλουμε να εισχωρήσει ούτε ένα ύποπτο περιστατικό.
Τα γηροκομεία όταν δεν τηρούνται τα μέτρα υγιεινής και οι κανόνες προστασίας, δυο και τρεις φορές πιο αυστηρά, θα γίνουν οι αδύναμοι κρίκοι στη μάχη με τον ιό, στη μάχη για τη ζωή.
Σε όλο τον κόσμο, ένα από τα μέρη που χτυπιούνται στην κυριολεξία πιο σκληρά από τον καινούργιο ιό είναι τα γηροκομεία, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με υψηλά ποσοστά θανάτων.
Δεν θέλω να κάνω αναφορά στην τραγική εικόνα των οίκων ευγηρίας στην Ισπανία και τι αντιμετώπισαν εκεί αβοήθητοι και υπέργηροι ηλικιωμένοι ασθενείς.
Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας έχει εκδώσει ειδικές οδηγίες για αυτούς τους χώρους. Σε αυτές τις οδηγίες κρίνεται αναγκαία η συστηματική εφαρμογή προφυλάξεων και μέτρων, που αφορούν στην έγκαιρη ανίχνευση και αποτροπή διασποράς, όχι μόνο του νέου ιού αλλά και άλλων αναπνευστικών ιών, συμπεριλαμβανομένου και του ιού της γρίπης.
Τα μέτρα αφορούν όχι μόνο αυτούς που μένουν εκεί, αλλά και τους επισκέπτες και τους εργαζόμενους. Περιλαμβάνεται εκεί αναστολή των ομαδικών δραστηριοτήτων, καθολική απαγόρευση επισκεπτηρίου παρά μόνο για ιατρικούς ή ανθρωπιστικούς λόγους και από άτομα που δεν έχουν κανένα σύμπτωμα. Και πάλι, σε αυτές τις περιπτώσεις, η είσοδος γίνεται με αυστηρά μέτρα προστασίας.
Παρόμοια εικόνα πρέπει να έχουμε και για τα σπίτια μας, αν έχουμε ηλικιωμένους και ανθρώπους αυξημένου κινδύνου. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, να μην έχουμε καθόλου ή σχεδόν καθόλου επαφή με αυτούς, παρά μόνο για βοήθεια και με αυστηρούς κανόνες υγιεινής, ιδιαίτερα αν έχουμε ακόμα και το ελάχιστο σύμπτωμα.
Ας απομονωθούμε κάπου αλλού σε χωριστό χώρο. Ας φροντίσει τα ηλικιωμένα άτομα ένας, ο ίδιος άνθρωπος, που θα έχεις και αυτός όσο το δυνατόν ελάχιστες επαφές, με προσοχή στους κανόνες υγιεινής.
Με την παραμικρή υποψία νόσου πρέπει άμεσα να γίνεται επικοινωνία με το γιατρό και τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας, ώστε να λαμβάνονται τα μέτρα για την προστασία των ανθρώπων και να δίνονται περαιτέρω οδηγίες.
Ας προστατέψουμε τους ευάλωτους συμπολίτες, συνταξιδιώτες μας στο ταξίδι της ζωής».
Για τα μέτρα προστασίας που πρέπει να πάρουμε στο σπίτι μας, αν νοσήσουμε ο κ. Τσιόδρας τόνισε τα εξής:
«Σας έχω πει πως ο ιός δεν σέβεται καμιά ηλικία και φυσικά μπορεί να υπάρχουν και σοβαρά κρούσματα σε νέους ανθρώπους. Το ζούμε αυτό και με τη γρίπη.
Για αυτό και για αυτούς τους ανθρώπους που μένουν στο σπίτι και στη συντριπτική πλειοψηφία θα περάσουν τη νόσο ελαφρά, θέλω να σας τονίσω κάποια μηνύματα.
1. Πρώτον, να παρακολουθείτε την υγεία σας σε συνεργασία πάντα με τον γιατρό σας. Χρειάζεται τακτική και καθημερινή, κατά προτίμηση, επικοινωνία με επαγγελματία υγείας. Να μένετε σε ένα καλά αεριζόμενο δωμάτιο που θα χρησιμοποιείται μόνο από εσάς.
2. Να υπάρχει περιορισμός των ατόμων που φροντίζουν τον ασθενή στο σπίτι, όπως και για τους ηλικιωμένους που είπαμε προηγουμένως. Ιδανικά ένα άτομο που δεν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου. Δεν επιτρέπονται επισκέψεις.
3. Να μένουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σε διαφορετικό δωμάτιο και αν αυτό δεν είναι δυνατόν να τηρείται μια απόσταση τουλάχιστον 1 με 2 μέτρα από τον άρρωστο.
4. Επίσης, να περιορίζονται οι μετακινήσεις του ασθενή στο σπίτι και να υπάρχει καλός αερισμός στους κοινόχρηστος χώρους.
5. Αν είναι δυνατόν και υπάρχει, χρήση μιας μάσκας μπορεί να γίνεται από το άτομο που φροντίζει τον άρρωστο. Αν είναι στο ίδιο δωμάτιο ή σε κοινόχρηστο χώρο και οι δύο, να έχουν ένα μέτρο προστασίας. Αν δεν υπάρχει μάσκα, ένα μαντήλι που μετά θα πλυθεί καλά σε υψηλές θερμοκρασίες.
NEWSLETTER
Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα.
6. Καλό πλύσιμο στα χέρια μας με σαπούνι και νερό, μετά από κάθε επαφή με τον ασθενή ή το άμεσο άψυχο περιβάλλον του, επιφάνειες, πριν και μετά την προετοιμασία του φαγητού, πριν το φαγητό και μετά τη χρήση της τουαλέτας.
7. Να χρησιμοποιούμε χειροπετσέτες μιας χρήσης μετά το πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι. Εάν δεν είναι εφικτό, μια υφασμάτινη πετσέτα η οποία θα αντικαθίσταται όταν χρησιμοποιηθεί.
8. Επίσης, να αποφεύγουμε άμεση επαφή με οποιαδήποτε σωματικά υγρά και ιδιαίτερα σάλιο, πτύελα και άλλα υλικά του αρρώστου, όπως γάντια ή χαρτομάντιλα σε σακούλα που δένει μέσα στο δωμάτιο, πριν τα απορρίψουμε μαζί με τα οικιακά απορρίμματα.
9. Προσοχή στις επαφές με μολυσμένα αντικείμενα του αρρώστου όπως πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα, πετσέτες, σεντόνια, τα οποία μετά από σχολαστικό πλύσιμο μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά.
10. Τα λερωμένα ρούχα, οι πετσέτες, τα κλινοσκεπάσματα είναι καλό να τοποθετούνται σε ξεχωριστό σάκο για τα άπλυτα, με προσοχή ώστε να αποφεύγεται η επαφή με το δέρμα και τα ρούχα μας. Από εκεί και μετά, θα τοποθετούνται στο πλυντήριο με κοινό οικιακό απορρυπαντικό σε υψηλή θερμοκρασία 60 έως 90 βαθμούς Κελσίου και καλό στέγνωμα.
11. Πάντα εδώ ακολουθεί μετά από κάθε διαδικασία το προσεκτικό πλύσιμο των χεριών.
12. Οποιεσδήποτε επιφάνειες και αντικείμενα στο δωμάτιο του ασθενούς, μπορούμε να τα καθαρίζουμε καθημερινά με κοινό απορρυπαντικό ή σαπούνι, να τα ξεπλένουμε και μπορούμε και να τα απολυμαίνουμε με ένα διάλυμα οικιακής χλωρίνης, σε αναλογία 4 κουταλάκια του τσαγιού σε ένα λίτρο νερό.
13. Επίσης, την τουαλέτα μπορούμε να την καθαρίζουμε καθημερινά με το ίδιο διάλυμα. Είναι σημαντικό το να καταλάβουμε ότι άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι, είναι πιθανόν να μολύνουν το ένα το άλλο ή να είναι ήδη μολυσμένα.
14. Αν και το θέμα της διάρκειας απομόνωσης σε παγκόσμιο επίπεδο συζητείται, ένας καλός κανόνας είναι η παραμονή στο σπίτι των ασθενών, τουλάχιστον για 10 μέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων και πάντα μετά από ιατρική εκτίμηση και αξιολόγηση.
15. Όλα τα μέλη της οικογένειας θεωρούνται στενές επαφές και πρέπει να παραμένουν σε καραντίνα και να παρακολουθούν την υγεία τους, χωρίς να φεύγουν από το σπίτι για 14 μέρες από την μέρα που το πρώτο άτομο στο σπίτι εμφάνισε συμπτώματα.
16. Αυτή η παραμονή για 14 μέρες θα μειώσει σημαντικά την μεταφορά της νόσου στην τοπική κοινότητα.
Τελειώνοντας, να σας πω ότι σήμερα οι ηρωικές μνήμες μας υπενθυμίζουν τις ηρωικές συμπεριφορές που είναι απαραίτητες τις ημέρες αυτές και τονίζουν την ανάγκη για αλληλεγγύη μεταξύ όλων μας στον κοινό αγώνα απέναντι στον κοινό εχθρό. Σας ευχαριστώ».