Η είσοδος του παιδιού στην Α’ Δημοτικού είναι μεγάλης σημασίας για την ζωή του. Αποχωρίζεται τον μικρόκοσμο της οικογένειας και αγκαλιάζει το ευρύτερο περιβάλλον της σχολικής κοινότητας.
«Τις πρώτες 15 ημέρες έναρξης στην Α’ Δημοτικού το παιδί προσαρμόζεται στο νέο του περιβάλλον και αυτό, όπως βλέπουμε, έχει διευκολυνθεί και απ’ τα προηγούμενα χρόνια που το παιδί έχει φοιτήσει στον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο», τονίζει ο Ευστράτιος Πάλλης, παιδοψυχίατρος της Ευρωκλινικής Παίδων και συμπληρώνει:
«Αυτή η έναρξη του παιδιού στην Α’ Δημοτικού με την εμπειρία του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου βοηθά και τους γονείς να δουν το παιδί τους με πιο θετική ματιά, επειδή έχουν βιώσει τον αποχωρισμό παλαιότερα. Έτσι ξεκινά μια νέα εποχή απαιτήσεων και καθηκόντων για τα παιδιά. Αρχίζει μια περίοδος γνώσεων που θα τους είναι ευχάριστη αλλά ενδέχεται να γίνει και δυσάρεστη κάποιες στιγμές».
Σύμφωνα με τον κ. Πάλλη, αυτό συμβαίνει επειδή για πρώτη φορά βρίσκονται αρκετό χρόνο μακριά από το σπίτι τους, όπου είχαν ευχάριστες καθημερινές ενασχολήσεις. Μετά ο χώρος του σχολείου που πρέπει να τον μοιραστούν με άλλα παιδιά που δεν γνωρίζουν ακόμα ή και η ένταξη τους στο να παρακολουθήσουν το μάθημα, να γράψουν, να προσέχουν, να εξυπηρετούν μόνα τους τον εαυτό τους, καθιστά την είσοδο τους στο σχολείο δυσάρεστη. Είναι όλα αυτά ένας ισχυρός λόγος που θα πρέπει το κάθε παιδί να διαθέτει ωριμότητα, ευελιξία για να μπορεί να αντιμετωπίζει τις δυσάρεστες στιγμές που πιθανόν κρύβει η έναρξη της σχολικής περιόδου.
Πρέπει να τονιστεί, πως για να είναι ένα παιδί έτοιμο να ενταχθεί στην Ά Δημοτικού εκτός από τη σωστή ηλικία του απαιτείται να πληροί και κάποιες άλλες προϋποθέσεις. Είναι απαραίτητη η ωριμότητά του σε ό,τι αφορά το σωματικό, νοητικό και συναισθηματικό τομέα.
Για ένα πολύ καλό ξεκίνημα στην Ά Δημοτικού ο κ. Πάλλης συμβουλεύει ότι είναι χρήσιμο για τους γονείς να γνωρίζουν τα εξής:
- Κυρίως για την πρώτη τάξη του Δημοτικού η μελέτη στο σπίτι πρέπει να είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη.
- Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι αυτό έχει την ευθύνη της μελέτης, ενώ οι γονείς είναι για να ελέγχουν απλά κάποια στιγμή αυτό που κάνει και να το καθοδηγούν.
- Πρέπει στο παιδί να περάσει το μήνυμα ότι οι γονείς βρίσκονται εκεί για να το βοηθήσουν σ’ ό,τι χρειαστεί, ενώ την κύρια ευθύνη την έχει το ίδιο. Αυτό το βοηθά στην αυτονομία του και ξεκινά να χαίρεται επειδή απολαμβάνει την επαινετική συμπεριφορά του δασκάλου του για ό,τι δημιουργεί. (Σημαντικό να αισθάνεται κάθε παιδί πως το εύγε του εκπαιδευτικού ανήκει αποκλειστικά στο ίδιο και όχι να το μοιράζεται με τον γονέα του).
- Βασική μέριμνα πρέπει να είναι κυρίως στα πρώτα χρόνια του Δημοτικού η εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για παιχνίδι.
- Πίσω από το θαύμα ενός ώριμου μικρού μαθητή πρωτίστως βρίσκεται η συζυγική συνεργασία που γίνεται γονεϊκή προστασία και οριοθέτηση με αγάπη για το παιδί.
