Η Bristol-Myers Squibb ανακοίνωσε πρόσφατα νέα, αναφερόμενα από τους ασθενείς δεδομένα σχετικά με την ποιότητα ζωής από ένα υπό διερεύνηση καταληκτικό σημείο στην κύρια μελέτη Φάσης 3 CheckMate -141, η οποία αξιολογεί το nivolumab σε ασθενείς με υποτροπιάζον ή μεταστατικό πλακώδες καρκίνωμα κεφαλής και τραχήλου μετά από θεραπεία με πλατίνα συγκριτικά με τη θεραπεία της επιλογής του ερευνητή (methotrexate, docetaxel ή cetuximab).
Οι αξιολογήσεις των εκβάσεων έδειξαν ότι το nivolumab σταθεροποίησε τα συμπτώματα και τη λειτουργικότητα των ασθενών, συμπεριλαμβανομένων της σωματικής λειτουργικότητας, της λειτουργικότητας ρόλου και της κοινωνικής λειτουργικότητας σε τρία ξεχωριστά εργαλεία. Τόσο τα άτομα με έκφραση όσο και εκείνα χωρίς έκφραση του PD-L1 που αντιμετωπίστηκαν με θεραπεία της επιλογής του ερευνητή παρουσίασαν στατιστικά σημαντική επιδείνωση των αναφερόμενων από τους ασθενείς εκβάσεων από την έναρξη της μελέτης έως την εβδομάδα 15 έναντι του nivolumab. Επιπλέον, με το nivolumab αυξήθηκε έως και δύο φορές ο χρόνος έως την επιδείνωση στους περισσότερους τομείς λειτουργικότητας που μετρήθηκαν και στο χρόνο έως την επιδείνωση των συμπτωμάτων κόπωσης, δύσπνοιας και αϋπνίας, συγκριτικά με τη θεραπεία της επιλογής του ερευνητή. Τα ευρήματα αυτά παρουσιάστηκαν στη διάρκεια του Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας και ταυτόχρονα έχουν δημοσιευτεί στο ιατρικό περιοδικό The New England Journal of Medicine.
«Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτή τη μορφή προχωρημένου καρκίνου της κεφαλής και του τραχήλου αντιμετωπίζουν συχνά εξαντλητικές σωματικές επιδράσεις, όπως και συναισθηματικές και κοινωνικές προκλήσεις που ανακύπτουν λόγω της πάθησης παρά τις τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές», δήλωσε ο Kevin Harrington, M.D., Ph.D., καθηγητής στις Βιολογικές Θεραπείες κατά του Καρκίνου στο Ίδρυμα Έρευνας για τον Καρκίνο του Λονδίνου, και επιμελητής κλινικός ογκολόγος στο The Royal Marsden NHS Foundation Trust του Λονδίνου. «Αυτές οι αναφερόμενες από τους ασθενείς εκβάσεις είναι ενθαρρυντικές, καθώς μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη δυνατότητα του nivolumab να επιδράσει σε σημαντικές παραμέτρους της ποιότητας ζωής σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών».
Το πλακώδες καρκίνωμα κεφαλής και τραχήλου ευθύνεται περίπου για το 90% όλων των καρκίνων κεφαλής και τραχήλου και μπορεί να επηρεάσει τη σωματική λειτουργικότητα (π.χ. αναπνοή, κατάποση, λήψη τροφής και υγρών), τα προσωπικά χαρακτηριστικά (π.χ. εμφάνιση, ομιλία, φωνή), την αισθητηριακή λειτουργικότητα (π.χ. γεύση, όσφρηση, ακοή) όπως και την ψυχολογική και την κοινωνική λειτουργικότητα του ασθενούς.
Ο John O’Donnell, Ph.D., M.A., αντιπρόεδρος, επικεφαλής Έρευνας Οικονομικών και Εκβάσεων της Υγείας της Bristol-Myers Squibb, σχολίασε, «Στη Bristol-Myers Squibb, έχουμε αναλάβει τη δέσμευση να βελτιώσουμε τις εκβάσεις στους προχωρημένους τύπους καρκίνου και είμαστε υπερήφανοι για την εφαρμογή της επιστημονικής μας γνώσης στην Ανοσο-Ογκολογία ώστε να μελετήσουμε τον τρόπο ζωής των ατόμων με πλακώδες καρκίνωμα κεφαλής και τραχήλου. Τα δεδομένα για την ποιότητα ζωής από τη μελέτη CheckMate -141 είναι σημαντικά επειδή παρέχουν πρόσθετα στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίον το nivolumab μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με αυτήν τη δύσκολα αντιμετωπίσιμη νόσο».
Ο καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου
Οι τύποι του καρκίνου που είναι γνωστοί ως καρκίνοι της κεφαλής και του τραχήλου συνήθως αρχίζουν στα πλακώδη κύτταρα που επικαλύπτουν τις υγρές βλεννογονικές επιφάνειες στο εσωτερικό της κεφαλής και του τραχήλου, όπως στην εσωτερική πλευρά της στοματικής κοιλότητας, της ρινικής κοιλότητας και του φάρυγγα. Ο καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου αποτελεί τον έβδομο συχνότερο καρκίνο παγκοσμίως, με έναν εκτιμώμενο αριθμό 600.000 νέων περιπτώσεων ανά έτος και 223.000-300.000 θανάτων ανά έτος. Η παγκόσμια επίπτωση του καρκινώματος της κεφαλής και του τραχήλου εκ πλακωδών κυττάρων (SCCHN) αναμένεται να αυξηθεί κατά 17% ανάμεσα στο 2012 και στο 2022. Το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης αναφέρεται ως χαμηλότερο από 4% για τη μεταστατική νόσο Σταδίου IV. Στους παράγοντες κινδύνου για SCCHN περιλαμβάνονται ο καπνός και η κατανάλωση οινοπνεύματος. Η λοίμωξη από τον Ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV) αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου που οδηγεί σε ταχεία αύξηση του στοματοφαρυγγικού SCCHN στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική.
