Οι δημόσιες δαπάνες υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες (5,8% του ΑΕΠ) μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου και οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας (3,8% του ΑΕΠ) είναι από τις υψηλότερες, δεδομένου ότι σε καμία άλλη χώρα της Ε.Ε.-15 το αντίστοιχο ποσοστό ιδιωτικών δαπανών δεν υπερβαίνει το 3%. Αυτό αναφέρει μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Παράλληλα, αναφέρεται, ενώ οι συνολικές δαπάνες υγείας στην Ελλάδα (9,6% του ΑΕΠ, 25 δισ. ευρώ το χρόνο) αυξάνονται τα τελευταία έτη με ρυθμό 6,6% το χρόνο (μέσος όρος ετήσιας αύξησης στις χώρες του ΟΟΣΑ 4%) οι ιδιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν με ετήσιο ρυθμό 15%, με αποτέλεσμα την ενδυνάμωση του επιχειρηματικού τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας σε βάρος του δημόσιου τομέα. Από την άποψη αυτή ευνοϊκό ρόλο για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα υγείας έπαιξαν, εκτός των άλλων, η απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών υγείας και η διάδοση των ιδιωτικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων ιατροφαρμακευτικής κάλυψης.
Οι δυσλειτουργίες του δημόσιου συστήματος υγείας αποτυπώνονται στην επιδείνωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.
Η μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ επισημαίνει τις τάσεις ιδιωτικοποίησης του συστήματος υγείας και τη σημαντική αύξηση των ιδιωτικών δαπανών υγείας.
Στόχος είναι το προαναφερόμενο κεντρικό συμπέρασμα της μελέτης να συμβάλει στον ανασχεδιασμό των πολιτικών υγείας έτσι ώστε κατά τα επόμενα χρόνια να καλυφθεί σημαντικά και αποτελεσματικά το χάσμα ανάμεσα στο επίπεδο των αναγκών υγείας και σ’ αυτό της ικανοποίησής τους, ιδιαίτερα για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας που αδυνατεί να χρηματοδοτήσει την παροχή ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας, όπως σημειώνεται.
Σκοπός της εναλλακτικής στρατηγικής θα πρέπει να είναι η παραγωγή αποτελεσμάτων στην προσπάθεια συρρίκνωσης του διευρυμένου υγειονομικού ελλείμματος και η στήριξη του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας
