Όπως ανέφερε ο καθηγητής νομικής και δημόσιας υγείας Mark A. Hall, «Κάθε χρόνο οι γιατροί έρχονται αντιμέτωποι με όλο και περισσότερους ασθενείς που αν και έχουν σοβαρά προβλήματα, εντούτοις δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα για ολοκληρωμένη περίθαλψη αφού καλούνται να πληρώσουν περισσότερα από όσα έχουν». Συνέχισε συμπληρώνοντας πως οι γιατροί λόγω του ότι θέλουν το καλύτερο για τους ασθενείς τους προσπαθούν να αποφεύγουν να ρωτούν τους ασθενείς τους σχετικά με το αν έχουν ασφάλιση υγείας.
Αυτό που ο κ. Hall συμβουλεύει τους ασθενείς προκειμένου να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερη δουλειά, είναι κατά την επίσκεψή τους στο γιατρό, να αναφέρουν και την οικονομική τους κατάσταση, για να μπορέσουν οι γιατροί πρέπει να δώσουν την κατάλληλη συνταγή και να προσαρμόσουν τη θεραπεία σύμφωνα όχι μόνο με τη φύση του προβλήματος, αλλά και με την άνεση της τσέπης. Και αυτό να γίνεται όχι ρωτώντας απευθείας τους ασθενείς αν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, αλλά ποια έκταση έχει η ασφαλιστική τους κάλυψη έτσι ώστε να μην τους φέρουν σε δύσκολη θέση.
Για τη σφαιρικότητα του αποτελέσματος, οι ερευνητές έμαθαν για τις εναλλακτικές μεθόδους ιατρικής, και παράλληλα πήραν συνεντεύξεις από γιατρούς που αναλαμβάνουν ασθενείς με χαμηλό εισόδημα έτσι ώστε να κατανοήσουν καλύτερα πώς η σχέση γιατρού και ασθενή αλλάζει από τα δεδομένα που επικρατούν στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης , στο οποίο οι ασθενείς πληρώνουν περισσότερο για της θεραπεία τους και επομένως κάνουν επιλογές που σχετίζονται με το κόστος.
Οι γιατροί κάνουν λόγο για ασθενείς που είτε άφηναν ημιτελείς τις συνταγογραφήσεις, είτε αρνούνταν να λάβουν διαγνωστικές θεραπείες λόγω του ότι δεν μπορούσαν να τις πληρώσουν.
