*Αρθρο του κ.Επιτροπάκη Γιώργου
Μη μεταδοτική δερματική πάθηση η ψωρίαση
Η 29η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης.Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει.
Ποσοστό 2-3% του πληθυσμού προσβάλλεται από την ψωρίαση, ενώ συχνά οι ασθενείς αποκρύπτουν το πρόβλημα ή δεν επισκέπτονται τον δερματολόγο.
Περίπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα πάσχουν από ψωρίαση και αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα. Κυρίαρχο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική με αποτέλεσμα οι πάσχοντες να υφίστανται σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση.
Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική. Οι κύριες βλάβες του δέρματος στην ψωρίαση είναι παχιές, κόκκινες πλάκες με χαλαρά προσκολλημένα λέπια στην επιφάνειά τους. Η ψωρίαση είναι μια χρόνια μη μεταδοτική φλεγμονώδης νόσος του δέρματος η οποία εκδηλώνεται με τη μορφή ερυθηματωδών πλακών οι οποίες καλύπτονται από παχιά λευκά ή αργυρόχρωα λέπια τα οποία αποκολλώνται από το δέρμα. Οι πλάκες συνήθως εμφανίζονται στους αγκώνες, στα γόνατα και στο τριχωτό της κεφαλής. Ωστόσο, μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλα σημεία του σώματος π.χ. πρόσωπο, πόδια. Η ασθένεια είναι σχετικά συχνή και επηρεάζει το 2-3% του πληθυσμού. Χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και από περιόδους ύφεσης. Η ψωρίαση προσβάλλει το ίδιο συχνά άντρες και γυναίκες και μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και η συνήθης ηλικία έναρξης είναι μεταξύ 20-35 ετών.. Όμως, υπάρχουν δύο τύποι ψωρίασης: Τύπος Ι: αφορά νεαρούς ενήλικες οι οποίοι μπορεί να έχουν κάποιο συγγενή που επίσης να πάσχει από ψωρίαση (θετικό οικογενειακό ιστορικό). Ο τύπος αυτός συνήθως έχει πιο σοβαρή κλινική εκδήλωση της ψωρίασης. Τύπος ΙΙ: αφορά κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, 50-60 ετών, χωρίς θετικό οικογενειακό ιστορικό με ηπιότερη και λιγότερο εκτεταμένη ψωρίαση.
ΑΙΤΙΑ
Η ψωρίαση είναι πολυπαραγοντική νόσος και οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και ανοσολογικούς παράγοντες. Ένα είναι σίγουρο: η ψωρίαση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ!
Τύποι ψωρίασης:
-Κατά πλάκας ψωρίαση: αποτελεί την πιο συνηθισμένη μορφή ψωρίασης (80%).
-Σταγονοειδής ψωρίαση: πρόκειται για σπανιότερη μορφή ψωρίασης (<10%).
-Η ψωριασική ονυχία εμφανίζεται στο 25-50% των ασθενών με ψωρίαση. δέρματος και σχετίζεται με ψωριασική αρθρίτιδα.
-Η ανάστροφη ψωρίαση προσβάλλει τις πτυχές.
-Η ψωρίαση των γεννητικών οργάνων.
-Η φλυκταινώδης ψωρίαση χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φλυκταινών.
-Η ερυθροδερμική ψωρίαση αποτελεί την πιο σοβαρή εκδήλωση της ψωρίασης.
-Η ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζεται στο 10-30% των ψωριασικών ασθενών. Πρόκειται για οροαρνητική αρθρίτιδα που προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπευτική προσέγγιση της ψωρίασης είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που αποτελεί διαχρονική πρόκληση για το δερματολόγο. Οι περισσότερες περιπτώσεις ήπιας βαρύτητας ψωρίασης συνήθως ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στην τοπική θεραπεία ή στη χρήση της υπεριώδους ακτινοβολίας (φωτοθεραπεία). Ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών όμως πάσχει από ψωρίαση που απαιτεί συστηματική χορήγηση (από το στόμα ή σε ενέσιμη μορφή ) θεραπείας για τον έλεγχο της νόσου, όπως η μέτρια εώς σοβαρή ψωρίαση, η ψωρίαση με συχνές εξάρσεις, η ψωρίαση με σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του ασθενούς, και η ψωρίαση σε εμφανή σημεία όπως το πρόσωπο και τα χέρια.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση εξατομικεύεται για κάθε ασθενή και συνυπολογίζει τη βαρύτητα, την έκταση και τη μορφή της νόσου, καθώς και την ανταπόκριση του ασθενούς σε προηγούμενες θεραπείες.
Παράλληλα θα αξιολογηθεί η δυνατότητα χορήγησης από πλευράς ανοχής και ασφάλειας της προς επιλογήν θεραπείας
Η ψωρίαση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ!
*ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
