Σε μάστιγα της εποχής μας αναδεικνύεται ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) καθώς εκτιμάται ότι στα επόμενα 15 χρόνια, ο αριθμός των ατόμων με ΣΔ θα υπερβεί παγκοσμίως τα 500 εκατομμύρια. Σημαντικοί παράγοντες που έχουν συμβάλλει στην αύξηση αυτή είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η παχυσαρκία, η έλλειψη άσκησης και το άγχος.
Τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα καθώς και τις εξελίξεις στην παθοφυσιολογία, πρόληψη, θεραπεία και παρακολούθηση του ΣΔ και των επιπλοκών του, φιλοδοξεί να καταγράψει το 16ο Πανελλήνιο Διαβητολογικό Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιείται στην Αθήνα 14-17 Μαρτίου 2018 από την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ).
Η συχνότητα εμφάνισης του ΣΔ συνιστά σήμερα μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο και φυσικά και για τη χώρα μας. Το 1970 ο επιπολασμός του ΣΔ ήταν 2,8% ενώ το 2017 είναι μεγαλύτερος από 10%. «Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι συστηματικό νόσημα και δεν αφορά μόνο τη διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, αλλά όλες ανεξαιρέτως τις παραμέτρους του κυτταρικού μεταβολισμού. Στην πορεία εξέλιξης της νόσου δημιουργούνται συνοσηρότητες από όλα τα συστήματα (καρδιαγγειακό, νευρικό, πεπτικό, νεφρούς, δέρμα, ακόμα και από την ψυχική σφαίρα) ως αποτέλεσμα της χρόνιας υπεργλυκαιμίας – δυσλιπιδαιμίας και των χρόνιων επιπλοκών, γεγονός το οποίο καθιστά επιβεβλημένη την άριστη μεταβολική ρύθμιση του».
Όπως επισημαίνουν ο Πρόεδρος της ΕΔΕ Γιώργος Δημητριάδης και ο Γεν. Γραμματέας Ανδρέας Μελιδώνης, στην επίτευξη αυτού του στόχου, έχουν συμβάλει αποφασιστικά η κυκλοφορία πρωτοπόρων φαρμάκων (νέες βασικές ινσουλίνες, αναστολείς DPP-4, αναστολείς SGLT2, ανάλογα GLP-1), καθώς και η εφαρμογή της τεχνολογίας στο πεδίο του ΣΔ (αντλίες ινσουλίνης νέας γενιάς, τεχνητό πάγκρεας, σύγχρονες συσκευές αυτομέτρησης της γλυκόζης στο αίμα, συσκευές συνεχούς καταγραφής).
Στο πλαίσιο του Συνεδρίου θα παρουσιασθούν: (α) οι τελευταίες εξελίξεις στην ταξινόμηση και τους μηχανισμούς παθογένειας όλων των τύπων του ΣΔ, (β) οι νέες κατηγορίες των φαρμάκων και η θέση τους στους θεραπευτικούς αλγόριθμους, (γ) η διαχείριση της δυσλιπιδαιμίας και της υπέρτασης στον ΣΔ, (δ) οι οξείες επιπλοκές του ΣΔ με πρακτικές οδηγίες πρόληψης και αντιμετώπισης, (ε) οι εξελίξεις στις χρόνιες επιπλοκές με έμφαση στις καρδιαγγειακές επιπλοκές, οι οποίες αποτελούν την 1η αιτία θανάτου των ασθενών με ΣΔ, (στ) οι τελευταίες εξελίξεις στην τεχνολογία με έμφαση στη συνεχή καταγραφή των διακυμάνσεων της γλυκόζης και την εντατικοποίηση της ρύθμισης, (ζ) οι νέες απόψεις σε θέματα διατροφής στον ΣΔ, (η) η πρακτική διαχείριση προβλημάτων τα οποία προκύπτουν στη καθημερινή ζωή των ασθενών με ΣΔ και (θ) η τελευταία επικαιροποίηση των κατευθυντήριων οδηγιών της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας και των Διεθνών Επιστημονικών Εταιρειών στην διαχείριση του ασθενούς με ΣΔ.
